Follow
- http://www.gradsubotica.co.rs/vojnic-palata/
- http://bunjevci.com/forum/viewtopic.php?f=11&t=14 Vojnić. (Za pripis diplome od 4.10.1289 o dodili privilegija Poljičkim plemićima, pa i Vojniću iz Rogoznice se tvrdi da je falsifikat). U Požunu su 28.10.1741. dobili plemićku povelju i ugarsku grbovnicu braća Ivan i Stipan Vojnić, žena Stipanova Anđela pl.Vidaković. Stipan Vojnić de Bajša 4.1.1899. stekao je baronat. Ima više ogranaka ove porodice: Vojnić-Hajduk, Vojnić-Purčar, Vojnić-Rogić, Vojnić-Tunić, Vojnić-Mijatov, Vojnić-Kortmiš, Vojnić-Zelić, Vojnić-Đanin.
- http://www.bajsa.net/istorija.html#6
Vojnić István je rođen 27. decembra 1678. godine u Subotici, on je bio prvi član u familiji Vojnić. Roditelji su bili György i Ufkrasztovits Ursula, sa dalmatinskog primorja.
Vojnić István i njegova supruga Vidákovits Angelinánank imali su pet sinova (Lukács, Jakab, András, Simon és Mihály) i jednu ćerku (Magdolna).
István i njegovi pretci su služili u austrijskoj vojsci i učestvovali su u oslobađanju naših teritorija od Turaka. Vojnić Istvána je kraljica Marija Terezija 28. oktobra 1741. godine nagradila plemićkom titulom. U tituli se može pročitati: "Vojnić Istvánu i njegovim pretcima za vernost i službu, kao i Vojnić Istvánu za učestvovanje u bitkama protiv Turaka, za prolivenu krv njegovih predaka i sa ubeđenjem da će i dalje biti veran kraljevskom dvoru".
Plemićko poreklo su proglasili na skupu bačkog nadbiskupa 29. septembra 1742 godine.
1743 godine Vojnić István postaje glavni tužioc u Subotici, i time najbogatiji i najugledniji čovek ove teritorije. Sinovi Istvána Lukács i Jakab 1759 godine kupili su polovinu Bajše, 1761 godine jednu trećinu od Rogatice.
1793 godine u Beču svom prezimenu su dodali "Bajsai" (bajšanin).
Porodica Vojnić su bili složni, zajedno su plaćali izdatke, kao što su delili i profit. Naročito su bili zainteresovani za razvoj sela. Pomagali su izgradnju mosta u Osijeku, izgradili su katoličku crkvu i županiju u Bajši. Vojnić Máté (sin Lukácsa) 1817 godine izgradio je bolnicu za siromašne, 1830 godine podigao je više krstova na Kalvariji.
Porodica Vojnić Subotici je poklonila spomenik Sveto Trojstvo, koji se nalazi pored katedrale Svete Tereze.
Članovi porodice Vojnić su se razišli po čitavom svetu, a oni koji su ostali ovde izumrli su. U okolnim mestima žive potomci porodice Vojnić,a u Bajši samo jedna potomak, koji ima 70 godina.
1. maja 1830. godine Bajsai-Vojnits Máté i njegova supruga Volarits Antónia su osnovali fond za izgradnju Kalvarije. Oni su položili 1000 forinti u taj fond.
Pored Nove Kalvarije se nalazi Stara Kalvarija, koju je osnovao Frem Mihalj (Frém Mihály) 1817 godine. Stara Kalvarija se sastoji od mramorovog krsta Hrista, od dva krsta od drveta.
1930. godine izgrađena je nova kalvarija, a staru su srušili, ostao je samo krst sa Hristom. Nova kalvarija sastoji od tri velika krsta i od tri kipa veličine čoveka.
Ispod kalvarije se nalazi grobnica čija vrata su bogato ukrašena, vidi se grb porodice Vojnits i sledeći tekst na mađarskom jeziku:
Ovde počiva plemić Bajsai Vojnits Máté tužilac u Bačko Bodroškoj županiji. Umro je u svojoj 69. godini 1834 godine. Spomenik je podigla njegova ožalošćena udovica Volarits Antónia 1835 godine. Slava mu.
U grobnici su još Vojnits Zsigmond (1827-1883) i ćerka iz braka sa Zákó Bertom, Vojnits Izabella (1854-1909).
Prilikom novog naseljavanja Bajše katolička crkva je koristila teritoriju dvorištva današnje Zemljoradničke Zadruge, za groblje.
1959 godine ova površina je postala vlasništvo Zemljoradničke Zadruge. Od 1895 godine počelo je sahranjivanje na novo groblje. 1948 godine poslednja sahrana na staro groblje, i od ove godine samo su sahranjivali one, koji su već predhodno kupili grobnicu.
Na damašnje groblje se može ući iz Mlinske ulice. Desno se nalazi krst koji je podignut 1819 godine, podigao ga je Petrás Mihály.
Novo groblje je kupjeno od Galambos Ágnes za 1350 forinti.
4. decembra 1905 godine crveni mramorni krst sa stare kalvarije je premešteno na novo groblje, gde i danas stoji.
Na početku na levi deo novog groblja su sahranjivali odrasle osobe, a na desni deo decu.
1896 godine je izgrađena kuća za grobara, on je tu stanovao i čuvao je groblje. Kuću su srušili 1988 godine, kada je poslednji stanar Virág Anna umrla.
1991 godine groblje je zajedno sa pravoslavnim i evangelističkim grobljem pripalo Mesnoj Zajednici Bajše.
Krst od stare kalvarije dobio mesto na novom groblju. Staru kalvariju su osnovali Frém Mihály i supruga Koller Katalin, oni bili stanovnici Zobnatice. 1830 kad je izgrađena nova kalvarija, stara kalvarija postala je suvišna i krst od stare kalvarije 4. decembra 1905 godine po preporici županije, Kászonyi László vajar iz Budimpešte preneo na novo groblje, gde i danas stoji.
Krst starog groblja koji 1959 godine bio premešten u novo groblje 1994 je propao. 6. decembra 1994 godine po preporuci sveštenika ft. Brasnyó Ferenc krst je rekonstruisan