Albert Cornelis Vreede, R.N.L.

Vak K 767, 2, Vreede, Albert Cornelis, 68, 1908-08-24

Nederlands hoogleraar voor de Javaanse en Madoerese talen aan defaculteit letteren aan de Leidse universiteit en rector magnificus. Hij was een achterkleinzoon van de patriot Pieter Vreede.

Hij studeerde vanaf 1857 aan de Universiteit van Utrecht. Zijn belangrijkste leermeesters waren de hoogleraren H.T. Karsten en Rovers in de klassieke talen enG.J. Mulder in de scheikunde. In 1859 deed hij zijn kandidaatsexamen in de letteren en ging hij zich toeleggen op de scheikunde en de suikercultuur, waarvoor hij in 1862 naar Nederlands-Indië vertrok.

Hij keerde wegens ziekte in 1868 naar Nederland terug en legde twee jaar later het Indisch ambtenaarexamen af. Hierna ging hij niet naar Indië, maar werd privaatdocent aan de Indische Instelling te Delft, waar hij juist zijn opleiding had voltooid. In 1877 werd hij tot hoogleraar benoemd voor de nieuw opgerichte leerstoel voor de Javaanse en Madoerese talen aan de Leidse universiteit. Dit ambt aanvaardde hij op 11 oktober van dat jaar met een inaugurele rede over de beoefening der Javaanse taal aan de Rijksinstellingen van Indisch Onderwijs als grondslag voor de studie van die taal aan de Rijks Universiteit. Gedurende de cursus 1896-1897 was hij rector-magnificus. In 1892 werd Vreede doctor honoris causa in de Taal-, Land- en Volkenkunde van de Indische Archipel.