Albertus Zefat

Albertus Zefat (Nieuw-Weerdinge, 8 oktober 1901 - Valthe/Odoorn, 27 juli 1944) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog en landbouwer in Drenthe. Hij werd wegens het laten onderduiken van twintig Joden en zijn weigering hen te verraden door de bezetter standrechtelijk geëxecuteerd.

Hij was ook eigenaar van een hoenderpark in Valthe en bij zijn huis was een kippenhok aanwezig waar hij begon met het onderdak verschaffen aan Joden. Hij begon hiermee in het najaar van 1942. Dit bleek te veel op te vallen en daarom werd er eind 1942 een onderduikershol gegraven in het Valtherbos, waar de intussen twintig vervolgde Joden zich konden verstoppen. Langzamerhand sloten anderen zich aan bij het initiatief van Zefat, en was er op een gegeven moment sprake van de Zefat groep. Het eerste hol werd al in 1943 ontdekt zonder dat dit gevolgen had en daarom werden de onderduikers verplaatst naar een ander hol tot het einde van de oorlog. Zefat zelf overleefde dit niet: hij werd in juli 1944 opgepakt en toen hij weigerde inlichtingen over zijn onderduikers te geven, bij zijn boerderij (aan de later naar hem vernoemde Albertus Zefatweg) standrechtelijk doodgeschoten door de Grüne Polizei, waarschijnlijk door Helmuth Johann Schäper. De onderduikers overleefden de oorlog

bronnen:

• Wikipedia > zie de tekst hierboven
• Het onderduikershol van Valthe
• De Opgejaagden - De Musical
• Traces of War
• Oorlogsgravenstichting
• Erelijst van Gevallenen 1940-1945