Auguste Chrétien Joseph Reitsma

Auguste Chrétien Joseph (Guus) Reitsma (Oegstgeest, 26 juli 1922 - Overveen, 1 juli 1943) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Reitsma was de zoon van Anne Tjitte Reitsma (1889-1940) en Elisabeth Josephine van Maasdijk (1895-1977). Hij was student rechten te Leiden en werkte na de sluiting van de universiteit aldaar als kantoorbediende bij een verzekeringsbedrijf in Den Haag. Om zijn studie voort te kunnen zetten kreeg hij in de avond thuis les van zijn vriend, doctoraalstudent Sam van Musschenbroek. Hij was vanaf 1941 actief in het verzet en hielp met de distributie van illegale nieuwsbladen als De Geus en Het Parool.

Na een mislukte poging om naar Engeland te komen werd hij in Lyon gearresteerd maar wist te ontsnappen en naar huis te komen. Begin 1943 introduceerde Reitsma’s zwager, bijna afgestudeerd arts Cees Honig, hem bij de verzetsgroep rond de beeldhouwer Gerrit van der Veen in Amsterdam. Hij was een van de deelnemers aan de Aanslag op het Amsterdams Bevolkingsregister (1943) aan de Plantage Middenlaan te Amsterdam. Onder leiding van Van der Veen en samen met Willem Arondeus, Johan Brouwer, Karl Gröger, Coos Hartogh, Henri Halberstadt, Rudi Bloemgarten, Sam van Musschenbroek, Koen Limperg, Sjoerd Bakker, Cornelis Leendert Barentsen en Cornelis Roos werd met explosieven een deel van het pand met daarin de persoonskaarten opgeblazen. Reitsma stond buiten vermomd als politieman op wacht en overmeesterde met de anderen de aflossing van de bewakers.

Na de aanslag dook hij onder bij familie en vrienden maar werd op 15 april na verraad opgepakt door de Duitsers in een sportkantine in Voorburg en na een proces in Den Haag na detentie in het Oranjehotel en het hoofdbureau van politie aan de Weteringsschans te Amsterdam uiteindelijk gefusilleerd in de duinen van Overveen. Hij ligt daar begraven naast zijn vriend Sam van Musschenbroek.

Guus Reitsma was een neef van de Haagse NSB-burgemeester Henri van Maasdijk (1904-1985) en journalist Gerrie van Maasdijk (1906-1997), later de algemeen secretaris van de hofhouding en kamerheer in buitengewone dienst van koningin Juliana.

• Wikipedia > zie de tekst hierboven
• Eerebegraafplaats Bloemendaal
• Oorlogsgravenstichting
• Erelijst van Gevallenen 1940-1945
• Register van Dragers Verzetsherdenkingskruis > pagina 193

Reitsma is the son of Anne Tjitte Reitsma (1889-1940) and Elisabeth Josephine van Maasdijk (1895-1977). He trained as a law student in Leiden and, after the closure of the university there, worked as an office clerk at an insurance company in The Hague. In order to continue his studies, he was taught at home in the evenings by his friend, doctoral student Sam van Musschenbroek. He was active in the resistance from 1941 and helped distribute illegal newspapers such as De Geus and Het Parool.
After a failed attempt to get to England, he was arrested in Lyon but managed to escape and make it home. At the beginning of 1943, Reitsma's brother-in-law, Cees Honig, who was about to graduate as a doctor, introduced him to the resistance group around the sculptor Gerrit van der Veen in Amsterdam. He was one of the participants in the attack on the Amsterdam Population Register (1943) on the Plantage Middenlaan in Amsterdam. Under the leadership of Van der Veen and together with Willem Arondeus, Johan Brouwer, Karl Gröger, Coos Hartogh, Henri Halberstadt, Rudi Bloemgarten, Sam van Musschenbroek, Koen Limperg, Sjoerd Bakker, Cornelis Leendert Barentsen and Cornelis Roos, part of the building with the character cards inflated. Reitsma stood guard outside disguised as a policeman and overpowered the replacement of the guards with the others.
After the attack, he went into hiding with family and friends, but on April 15, after being betrayed, he was arrested by the Germans in a sports canteen in Voorburg and after a trial in The Hague, after detention in the Oranjehotel and the police headquarters at the Weteringsschans in Amsterdam, he was finally shot. in the dunes of Overveen. He is buried there next to his friend Sam van Musschenbroek.