Gerrit den Braber

schrijver, producent, regisseur, presentator

Tekst van Familiewebsite

Gerrit den Braber was wellicht de meest beroemde 'den Braber'. Hij was bekend van radio en televisie. Hij heeft 30 jaar bij de AVRO gewerkt met een onderbreking van 12 jaar bij Phonogram (onderdeel van Philips). Hij begon zijn loopbaan bij de AVRO als medewerker Jeugduitzendingen bij de AVRO-radio (1955-1960), later hoofd Jeugduitzendingen TV (1960-1965); hoofd programmabureau Phonogram (1966-1974); VNU hoofd afdeling nieuwe activiteiten (1974-1976); programma-direkteur Polydor (1976-1978); hoofd gevarieerde programma's AVRO-TV (1978-1983); hoofd culturele programma's (v.a. 1983). Hij was tevens lid van de Raad van Bestuur Stemra. Naast deze officiële functies werd hij producer, regisseur, programmmamaker, tekstdichter, tafelredenaar en ceremoniemeester genoemd. Hij was schrijver van vele liedteksten, hoorspelen, TV-spelen en publikaties en artikelen. Zo schreef hij o.a. Spiegelbeeld voor Willeke Alberti, Paradiso voor Anneke Grönloh, Ritme van de regen voor Rob de Nijs, La Mamma voor Corry Brokken en diverse teksten voor Johnny Lion, Ria Valk en Conny Vandenbosch. Hij had o.a. het bekende AVRO-radioprogramma 'De burgemeester is jarig', waarvan 320 uitzendingen gemaakt werden. Hij was vanaf 1970 ook panellid in het NCRV-TV-programma Zo vader Zo zoon, ook al deed hij dergelijke TV-optredens eigenlijk met tegenzin. Hij had namelijk een oogblessure overgehouden aan een granaatscherf tijdens het bombardement op 14 mei 1940 te Rotterdam en vond dat zelf geen smakelijke verschijning. Dit was overigens niet de enige reden; zijn hart lag bij het medium radio. Het eenvoudige, kleinschalige en directe sprak hem hierin erg aan. Hij heeft het Nationale Songfestival gewonnen in de jaren 1962, 1966, 1967, 1971, 1974 en 1994. Hij won de Gouden Sterk in 1969 en de Gouden Harp in 1975. Hij kreeg ter gelegenheid van zijn pensioen in 1994 de Erasmusspeld van de gemeente Rotterdam. Hij was ook Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (1990). Na de scheiding van zijn eerste vrouw, ging hij samenwonen met de zangeres Thérèse Steinmetz, voor wie hij ook veel teksten schreef. In 1994 ging hij met pensioen bij de AVRO maar bleef in het Hilversumse actief. Hij was een ware workaholic, maar zijn lichaam kon op een gegeven moment het tempo van zijn geestelijke gedrevenheid niet meer bijhouden. Op 1 januari 1997 werd hij getroffen door een zware herseninfarct en raakt aan 1 zijde verlamd. In het revalidatiecentrum Trappenberg te Huizen waar hij revalideerde, werd hij op 2 mei 1997 door een tweede hersenbloeding aan de andere zijde getroffen die hem fataal werd. Naar hem is de 'Gerrit den Braber-Muzeprijs' genoemd; een prijs welke jaarlijks aan bekende Nederlanders wordt uitgereikt die zich hebben ingezet voor goede doelen. In juni 2001 is de prijs voor de zevende keer uitgereikt, de gelukkigen waren André van Duin en Willem Duys.