Hendrik Willem Egbert Cramer

How are you related to Hendrik Willem Egbert Cramer?

Connect to the World Family Tree to find out

Hendrik Willem Egbert Cramer's Geni Profile

Share your family tree and photos with the people you know and love

  • Build your family tree online
  • Share photos and videos
  • Smart Matching™ technology
  • Free!

Related Projects

Hendrik Willem Egbert Cramer

Birthdate:
Birthplace: Utrecht, Utrecht, Netherlands
Death: December 17, 1944 (60)
Bergedorf, Hamburg, Germany
Immediate Family:

Son of Johannus Wilhelmus Nicolaas Cramer and Margaretha Henriëtta Cornelia van Zijdveld
Husband of Eleonore Cramer
Ex-husband of Maria Christina Heijligers and Vera Tillie Milanova
Father of Johannes Wilhelmus Nicolaas Cramer
Brother of Egbert Cramer; Johan Willem Nicolaas Cramer and Christina Elisabeth Cramer

Occupation: Poet and retired military
Managed by: Private User
Last Updated:

About Hendrik Willem Egbert Cramer

Hendrik Cramer > Achternaam: Cramer / Roepnaam: Hendrik Geboren: 23-08-1884 Te: Utrecht / Overleden: 17-12-1944 Te: Neuengamme (concentratiekamp) Hendrik Cramer was de zoon van een beroepsmilitair. Het gezin verhuisde bijna jaarlijks naar een nieuwe standplaats van vader. Hendrik Cramer zat op diverse kostscholen. Hij deed examen HBS en kwam daarna bij de cavallerie. Hij bereikte de rang van kapitein. Veel van zijn werk verscheen eerst in het Frans. Hij was enige tijd journalist in New York. In Amerika is hij getrouwd met een pianiste. In 1927 vertrok hij naar Frankrijk. Hij was toen al van de pianiste gescheiden en had een relatie met Vera Milanova. In Parijs hoorde hij bij de (surrealistische) groep 'Le grand jeu' (1927-1933). Eind jaren dertig woonde hij in Ierland. In 1 juni 1944 werd hij in Frankrijk wegens zijn verzetswerk door de Duitsers opgepakt. Hij werd vastgezet in het doorgangskamp Compiègne. Op 15 juli 1944 werd hij op transport gezet naar het concentratiekamp Neuengamme. Hier overleed hij op zondag 17-12-1944. Officieel aan tyfus. Jan Greshoff introduceerde Cramer in Nederland.

bron:

Hendrik Willem Egbert Cramer werd in 1884 in Utrecht geboren. Overeenkomstig de wens van zijn vader, maar met tegenzin, werd hij beroepsmilitair en bracht het tot de rang van kapitein. Dat hij andere aspiraties had blijkt uit het feit dat hij al in zijn diensttijd gedichten en proza begon te schrijven. Misschien is het ook wel aan zijn beroep te wijten dat hij zijn roman Op zee, die in deze jaren verscheen, niet onder zijn naam liet uitgeven. In elk geval: in 1919 verkoos hij een ander lot. Hij was inmiddels getrouwd met een pianiste, Miep Heiligere, en zij kregen twee kinderen, een zoon en een dochter. Met zijn gezin vertrok hij naar Amerika als journalist, correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant. In New York belandde Cramer in een kunstenaarskolonie en al spoedig liep zijn huwelijk daar mis. Zijn vrouw keerde met de kinderen naar Holland terug. Hij publiceerde daar enkele prozateksten in een avantgarde-tijdschrift, The Plowshare, van Hervey White, die ze vertaalde en inleidde. Tussen 1923 en 1927 maakte hij verschillende reizen naar Haïti, een eiland waarvan een grote invloed op hem zou uitgaan, niet in de laatste plaats door de geheimzinnige aantrekkingskracht van de Voodoocultuur, zoals blijkt uit de reeks ‘Verhalen uit Haïti’ die in Vizioen en Geboorte werd opgenomen en tot het meest markante behoren dat hij schreef. Met een vriendin, Vera Milanova, keerde hij in 1927 naar Europa terug, waar zij zich in Parijs vestigden. Cramer kwam ook daar in contact met een wereld van kunstenaars, schilders en schrijvers in de sfeer van het modernisme en het surrealisme. Beeldende kunstenaars als Mondriaan, Van Doesburg, Hans Arp, Max Ernst en vooral Jozef Sima frequenteerde hij, en jongere schrijvers en dichters als Georges Ribemont-Dessaignes, Roger Gilbert-Lecomte, René Daumal, André Rolland de Renéville, Robert Desnos, Roger Vailland en niet in de laatste plaats Arthur Adamov en Monny de Boully met wie hij zeer bevriend zou raken. In deze kring werd ongeveer een jaar na zijn aankomst in Parijs het tijdschrift Le Grand Jeu opgericht. Vanaf het begin publiceerde hij daarin, hoewel hij niet in de redactie zat en een figuur ‘terzijde’ bleef. Desondanks genoot hij als ‘le capitaine’, die een legendarisch verteller was, en waarschijnlijk ook als oudere tijdgenoot, in dat milieu groot aanzien. Ongetwijfeld was hij ook een origineel ongebonden en onafhankelijk man, een visionnair, magisch en van surrealistische beelden vervuld schrijver en dichter, dichter vooral, want ook van zijn proza gaat een grote poëtische kracht uit. Wat er aan werk van hem uit deze jaren tot aan de Tweede Wereldoorlog bekend is geworden, verscheen, behalve in Le Grand Jeu, in de tijdschriften de Cahiers du Sud, de Cahiers Jaunes en de Mercure de France. Naar Nederland keerde hij slechts van tijd tot tijd en voor korte duur terug. Hij raakte er omstreeks 1933 bevriend met de advocaat en lettré, mr. Ary Mout, en leerde er in 1939 Greshoff en Vestdijk kennen die hem in aanraking brachten met de uitgever A.A.M. Stols, en dat had zijn enige erkende Nederlandse publikatie tot gevolg. Andere plannen die wel bestonden, werden door de oorlogsomstandigheden niet meer gerealiseerd. Cramer hertrouwde in 1940 met Eleonore Dechartre. De eerste oorlogsjaren leefden zij in Cassis in Zuid-Frankrijk, maar in 1944 vertrokken zij in verband met werk voor het verzet naar Parijs. Al spoedig werden zij daar beiden door de Duitsers aangehouden en naar concentratiekampen getransporteerd. Eleanore overleefde, Cramer stierf in december van dat jaar in Neuengamme. Door hun studies over het surrealisme en de integrale herdruk in 1968 van le Grand Jeu ontdekten Alain en Odette Virmaux het merkwaardige personnage van Cramer en de rol die hij speelde in de Franse avant garde-beweging omstreeks 1930. Eigenlijk is het zelfs nogal wonderlijk dat dit in het kader van de brede aandacht die daaraan in Frankrijk sinds lang wordt gewijd al niet eerder is gebeurd, en zeker vóór Nederland, waar hij praktisch onbekend was. In feite komt de verdienste van de ontdekking dan ook eerder toe aan Laurens Vancrevel, die de belangrijkste opsporingen verrichtte. Die stelden Alain en Odette Virmaux in staat daarop voort te bouwen. Overigens bestaat het nieuwe dat zij op het spoor kwamen voornamelijk uit correspondentie met Franse vrienden en schrijvers en uit informaties die de samenstellers verkregen uit persoonlijke gesprekken met nog overlevende tijdgenoten. De teksten zelf stammen in hoofdzaak uit de tweede door Vancrevel bezorgde Nederlandse editie, zoals de samenstellers ook onder dankbetuiging vermelden. Hun boek geeft een goed en voorzover mogelijk compleet beeld van de schrijver in een wat andere opbouw en orde dan de Nederlandse verzameling. Het werk van Hendrik Cramer behoort stellig niet tot het allerbelangrijkste dat in de jaren twintig en dertig in de modernistische sfeer werd voortgebracht. Maar het heeft daarin een eigen plaats en het vormt er een curieus facet van, binnen het veelzijdig geheel van wat de Franse literatuur op dit gebied heeft opgeleverd. Dat is iets bijzonders omdat ongetwijfeld het meeste vanaf het begin vertaald geweest is, soms door Adamov, soms door Monny de Boully of onbekenden en waarschijnlijk op basis van eigen vertalingen door de auteur. Voor deze uitgave is veel (en uitstekend als altijd) vertaald door Philippe Noble. Voor Nederland is de betekenis van Hendrik Cramer misschien nog uitzonderlijker omdat daar de surrealistische en avantgardistische literatuur nooit een grote vlucht heeft genomen en altijd tot een kleine groep beperkt is gebleven. Daarvan is hij zonder twijfel een der belangrijkste vertegenwoordigers. Het is dan ook te hopen dat er op de door Vancrevel ingeslagen weg wordt voortgegaan, nu ook in samenwerking met de Franse onderzoekers. http://www.dbnl.org/tekst/_ons003199001_01/_ons003199001_01_0206.php


Hendrik Cramer, dichter-prozaïst (1884-1944), was in de jaren twintig correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant in New York. Hij publiceerde in De Gids en in het Amerikaanse avant-garde-tijdschrift The Plowshare. In 1927 vertrok hij naar Parijs, waar hij meewerkte aan de oprichting van het surrealistische tijdschrift Le Grand Jeu. Tijdens een verblijf in Ierland in 1936 schreef hij met A. Adamov Le sort des enfants de Lir, een reconstructie van een Keltisch verhaal.In 1939 verbleef hij enige tijd in Nederland en werkte hij op uitnodiging van Vestdijk en Greshof mee aan het tijdschrift Groot Nederland. In 1940 verscheen Vizioen en geboorte, een bundel surrealistische verhalen. Tijdens de oorlog was hij betrokken bij het Franse verzet. In juni 1944 werd Cramer gearresteerd; op 17 december 1944 is hij in Neuengamme overleden.

bron: De Volkskrant


WieWasWie bij huwelijk in 1912: Huw. door echtscheiding ontbonden te Utrecht, datum 1 december 1926.

WieWasWie > Kind: Hendrik Willem Egbert Cramer Geslacht: Man Geboorteplaats: Utrecht Geboortedatum: zaterdag 23 augustus 1884 Vader: Johannes Wilhelmus Nicolaas Cramer Moeder: Margaretha Henrietta Cornelia van Zijdveld Gebeurtenis: Geboorte Datum: zaterdag 23 augustus 1884 Gebeurtenisplaats: Utrecht Documenttype: BS Geboorte Erfgoedinstelling: Het Utrechts Archief Plaats instelling: Utrecht Collectiegebied: Utrecht Archief: 481 Registratienummer: 129-03 Aktenummer: 1787 Registratiedatum: 23 augustus 1884 Akteplaats: Utrecht

getrouwd geweest met Vera Milanova: http://asketchofthepast.com/2015/03/16/le-grand-jeu-rene-daumals-pe...


https://dodenboekgrenadiersenjagers.nl/cramer-hendrik-willem-egbert/

view all

Hendrik Willem Egbert Cramer's Timeline

1884
August 23, 1884
Utrecht, Utrecht, Netherlands
1914
October 3, 1914
The Hague, The Hague, South Holland, Netherlands
1944
December 17, 1944
Age 60
Bergedorf, Hamburg, Germany