duke Mikolay Kesgaila

O Mikołaju Janowiczu Geżgajle nic nie wiemy. Syn zaś jego, Mikołaj Mikołajewicz Geżgajłowicz, wnosił w 1522 i 1525 r. zażalenie na stryja i opiekuna swego, Stanisława Janowicza, że mu odmawia równego udziału w Krożach i Szowlanach, jako też i w innych dobrach, pozostałych po jego ojcu (ML. 10 i 17).

Mikołaj Mikołajewicz Geżgajło, zawarł w 1527 lub 1528 r. układ ze szwagrem swoim, Andrzejem Zawiszycem, że da za siostrą swoją Barbarą, 200 kóp gr. Akt bez daty. Ponieważ atoli układ ten zawarto za pośrednictwem Mikołaja, biskupa kijowskiego, który nim został w 1527 r., a już w 1529 r. przeszedł na biskupstwo żmudzkie, zatem najprawdopodobniejszą datą tego aktu będzie rok 1527 lub 1528 (ML. 26).. W 1534 r. procesuje się Barbara Geżgajłówna, żona Andrzeja Zawiszyca, z Jerzym Radziwiłłem, kasztelanem wileńskim, o wieś Żeleźnicę (ML. 26).

Mikołaj Mikołajewicz Geżgajłowicz, zawarł z bratem swoim stryjecznym, Stanisławem Stanisławowiczem Janowiczem, układ w 1528 r., dotyczący ojcowizny; w układzie tym powiedziano, że tylko oni dwaj są spadkobiercami, skąd wynika, że w tymże czasie bracia Stanisława już nie żyli. W tym samym roku dopełnili oni działu dóbr Gorzdan i Szowlan (M. 20 i 2).

Król Zygmunt ustanowił Mikołajowi w 1525 r. targi w Derewni (ML. 15).

Mikołaj nie żył już w 1534 r., w którym bojarowie jego wystąpili przeciwko pozostałej po nim wdowie, Annie Janównie Radziwiłłównie, kasztelance trockiej, że nie chce im wydać dóbr, które im jej mąż zapisał (ML. 26). W procesie z Charytonowiczem w 1541 r., stawali w sądzie ze strony Anny Radziwiłłówny, wdowy po Mikołaju, Narbut i syn jej, Stanisław Geżgajło (ML. 31).