
Książęta Św. Cesarstwa Rzymskiego na Łańcucie
- Stanisław Lubomirski
- Jerzy Sebastian Lubomirski
- Stanisław Herakliusz Lubomirski
- Teodor Lubomirski
- Stanisław Lubomirski
Ordynaci łańcuccy
Stanisław Lubomirski uzyskał tytuł księcia św. Cesarstwa Rzymskiego na Łańcucie i Rzemieniu w 1647 r. Tytuł ten został uznany w Rzeczpospolitej dopiero w 1775 r., choć obie posiadłości były już poza jej granicami.
Po śmierci Izabeli Elżbiety Lubomirskiej z Czartoryskich (1816 r.) Łańcut odziedziczył jej wnuk Alfred Potocki. Jego przodkowie i kuzyni rościli sobie prawo do tytułu książęcego z racji władania (od końca XVII w.) Księstwem Zbaraskim oraz posiadania znaczącej pozycji majątkowej i politycznej. Wincenty Potocki (stryjeczny dziadek Alfreda), uzyskał w 1784 r. od cesarza tytuł księcia pod warunkiem założenia ordynacji. Warunku tego nie spełnił. Po śmierci Wincentego i jego syna Franciszka, Alfred pozostał ich najbliższym krewnym w linii męskiej. W 1830 r. ustanowił ordynacje na Łańcucie. Jego wnuk Roman powołując się na przywilej dla Wincentego i fakt posiadania ordynacji uzyskał od Franciszka Józefa zgodę (1893 r.) na nadanie tytułu książęcego. Formalnie nigdy to jednak nie nastąpiło.