The Soviet Navy was the naval warfare uniform service branch of the Soviet Armed Forces. Often referred to as the Red Fleet, the Soviet Navy made up a large part of the Soviet Union's strategic planning in the event of a conflict with the opposing superpower, the United States, during the Cold War (1945–1991). The Soviet Navy played a large role during the Cold War, either confronting the North Atlantic Treaty Organization in western Europe or power projection to maintain its sphere of influence in eastern Europe.

The Soviet Navy was divided into four major fleets: the Northern, Pacific, Black Sea, and Baltic Fleets, in addition to the Leningrad Naval Base, which was commanded separately. It also had a smaller force, the Caspian Flotilla, which operated in the Caspian Sea and was followed by a larger fleet, the 5th Squadron, in the Mediterranean Sea. The Soviet Navy included Naval Aviation, Naval Infantry, and the Coastal Artillery.
Soviet Armed Forces

The Soviet Navy was formed from the remnants of the Imperial Russian Navy during the Russian Civil War. After the dissolution of the Soviet Union in 1991, the Russian Federation inherited the largest part of the Soviet Navy and reformed it into the Russian Navy, with smaller parts becoming the basis for navies of the newly independent post-Soviet states.

Вое́нно-морско́й флот СССР — один из видов Вооружённых Сил СССР.

Окончательно наименование закрепилось в официальных документах с 1938 года, после подписания Постановления ЦИК и СНК СССР от 30 декабря 1937 года «Об образовании Народного комиссариата Военно-Морского Флота СССР». До этого момента ВМФ СССР носил наименование «Морские силы Рабоче-Крестьянской Красной Армии СССР» и «Военно-Морские Силы РККА СССР». Военно-морской флот СССР с момента образования Союза Советских Социалистических Республик в декабре 1922 года и до момента распада СССР в декабре 1991 года охранял и защищал морские границы Советского Союза.

NSV Liidu merevägi, ametlikult NSV Liidu Sõjalaevastik (vene keeles Военно-Морской Флот СССР Vojenno-Morskoi Flot SSSR), oli NSV Liidu relvajõududesse kuulunud merevägi aastatel 1946 kuni 1992.

Nõukogude Venemaa mereväed, Tööliste ja Talupoegade Punalaevastik moodustati 1918. aastal Vene SFNV Sõja- ja sõjamerelaevastiku rahvakomissar Lev Trotski alluvuses.

https://et.wikipedia.org/wiki/NSV_Liidu_merev%C3%A4gi_Eestis

PSRS Jūras kara flote (krievu: Военно-морской флот СССР, ВМФ СССР) bija PSRS Bruņoto spēku jūras spēku atzars. Padomju kara flote, ko bieži dēvēja par Sarkano floti (krievu: Красный флот), Aukstā kara laikā (1945—1991) veidoja lielu daļu no Padomju Savienības stratēģiskās plānošanas konflikta gadījumā ar pretinieku lielvaru, ASV.[2] Aukstā kara laikā padomju flotei bija liela nozīme vai nu konfrontācijā ar Ziemeļatlantijas līguma organizāciju Rietumeiropā, vai varas parādīšanā, lai saglabātu savu ietekmes sfēru Austrumeiropā

Neuvostoliiton laivasto (ven. Военно-морской флот СССР, Vojenno-morskoi flot SSSR) oli puna-armeijan ja sittemmin Neuvostoliiton asevoimien laivastohaara. Neuvostoliiton laivastolla olisi ollut merkittävä osuus Varsovan liiton toiminnassa, jos sota Natoa vastaan olisi syttynyt. Sen tehtävä olisi ollut pysäyttää lisäjoukkojen saanti Atlantin yli Eurooppaan. Neuvostoliiton laivasto toimi aktiivisesti kylmän sodan aikana.

Neuvostoliiton laivasto jakautui useaan laivastoon: Pohjoinen laivasto, Tyynenmeren laivasto, Mustanmeren laivasto ja Itämeren laivasto. Kaspian laivasto oli puoli-itsenäinen muodostelma hallinnollisesti Mustanmeren laivaston komennossa. Intian valtameren laivue oli Tyynenmeren laivastoon kuuluva. Muita osia olivat laivaston ilmavoimat, merijalkaväki ja rannikkotykistö. Neuvostoliiton hajoamisen jälkeen suurin osa neuvostolaivastoa muutettiin Venäjän laivastoksi.

Назва «Ваенна-марскі флот СССР» канчаткова замацавалася ў афіцыйных дакументах з 1938 года, пасля падпісання Пастановы ЦВК і СНК СССР ад 30 снежня 1937 года «Аб утварэнні Народнага камісарыята Ваенна-Марскога Флоту СССР». Да гэтага моманту ВМФ СССР насіў назву «Марскія сілы Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі Саюза ССР» і «Ваенна-Марскія Сілы РСЧА СССР».

Ваенна-марскі флот СССР з моманту ўтварэння Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік у снежні 1922 года, і да моманту распаду СССР у снежні 1991 года ахоўваў і абараняў марскія граніцы Савецкага Саюза.

Військо́во-Морськи́й флот СРСР — один із головних видів військ радянських Збройних сил (1917–1991, назва з 1918 — Робітничо-Селянський Червоний флот").

La Marine soviétique (en russe : Военно-морской флот СССР, Voyenno-morskoy flot SSSR, littéralement « Forces militaires navales de l'URSS ») était la marine de guerre de l'Union soviétique. À son apogée, elle fut la deuxième flotte militaire maritime du globe (1 742 navires de combat, amphibies et de soutien représentant 3 525 050 de tonnage contre 523 navires de combat, amphibies et de soutien représentant 4 142 830 de tonnage pour l'United States Navy au 1er novembre 19851) et une des branches les plus fortes de l'Armée rouge.

La Armada Soviética (en ruso: Военно-морской флот СССР, romanizado: Voyenno-morskoy flot SSSR; literalmente Fuerzas militares navales de la URSS) era el brazo naval de las Fuerzas Armadas Soviéticas. A menudo referida como la Flota Roja, la Armada Soviética habría desempeñado un papel fundamental en una posible guerra del Pacto de Varsovia con la OTAN, cuando tendría que detener los convoyes navales que traían refuerzos por el Atlántico hacia el teatro de operaciones de Europa Occidental. Tal conflicto nunca ocurrió, pero la Armada Soviética aún veía acción considerable durante la Guerra Fría.

La Marina tendría que destruir los submarinos balísticos de Estados Unidos y los grupos de batalla de los portaaviones y de la OTAN y asistir a las fuerzas de tierra en ofensivas terrestres. El complejo militar ruso fue rápido en facilitar todo tipo de misiles a la Marina, y se volvió un emblema que la mayoría de los barcos de superficie rusos portaran misiles antibarco de gran tamaño. Los barcos que poseen un gran número de misiles antibuque de la Marina son los cruceros de la Clase Kírov y Clase Slava.

Adicionalmente durante la Guerra Fría, la Unión Soviética le dio muchas tareas diversas a su marina para complementar la tríada nuclear por medio de su flota de submarinos portadores de MBIC de clase Delta.

La Armada estaba dividida en varias flotas mayores: la Flota del Norte, la Flota del Pacífico, la Flota del Mar Negro y la Flota del Báltico. La Flotilla del Caspio era una formación semiindependiente administrativamente bajo el mando de la Flota del Mar Negro, mientras que el Escuadrón Soviético del Índico retiró sus unidades y estaba bajo la jurisdicción de la Flota del Pacífico. Otros componentes incluían la Aviación Naval, Infantería Naval (fuerzas de infantería de marina) y Artillería Costera. Fue reformada dentro de la Armada Rusa tras el fin de la Guerra Fría en 1991.

De Marine van de Sovjet-Unie (Russisch: Военно-морской флот СССР, Vojenno-morskoj flot SSSR, "Zeestrijdkrachten van de USSR") was de maritieme tak van de strijdkrachten van de Sovjet-Unie en werd vaak aangeduid met Rode Vloot. De Sovjetmarine zou in geval van een totale oorlog met de NAVO de konvooien vanuit Noord-Amerika die versterking aanvoerden over de Atlantische Oceaan voor West-Europa, moeten tegenhouden. Zo'n conflict is nooit ontstaan, maar toch kwam de marine een aantal malen in actie gedurende de Koude Oorlog. De marine was onderverdeeld in enkele belangrijke vloten: Noordelijke Vloot, Pacifische Vloot, Zwarte Zeevloot en de Baltische Vloot. Het Kaspische Flottielje was een semi-onafhankelijke formatie onder hetzelfde bevel als de Zwarte Zeevloot, terwijl het Indische Oceaan Squadron zijn eenheden en orders kreeg van de Pacifische Vloot. Andere onderdelen waren de Maritieme Luchtvaart, Maritieme Infanterie (gelijk aan mariniers) en kustartillerie. De marine van de Sovjet-Unie werd omgevormd tot de Russische Marine aan het einde van de Koude Oorlog in 1991.

Die sowjetische Marine (russisch Военно-Морской Флот СССР Wojenno-Morskoij flot SSSR) war als maritimer Arm der Roten Armee und später der Sowjetarmee Teilstreitkraft der Streitkräfte der Sowjetunion. Sie nahm unter anderem am Zweiten Weltkrieg teil, hatte später größeren Einfluss auf die Ereignisse des Kalten Krieges und bildete gemeinsam mit den anderen Flotten des Warschauer Paktes die Seestreitkräfte des Bündnisses.

Sie entstand während der Oktoberrevolution 1917 aus der Kaiserlich Russischen Marine und stand über 73 Jahre lang im Dienst der Sowjetunion. Im Zuge des Niedergangs der Sowjetunion 1991 löste sie sich formal auf, jedoch gingen viele Bestände des Inventars und der Mannstärke in die Russische Seekriegsflotte über. Sie litt zeitlebens an ihrer untergeordneten Rolle, konnte sich jedoch später stärker gewichten und so die größte U-Boot-Flotte der Geschichte aufstellen.

Weitere Bezeichnungen waren Rote Flotte, Rote Bauern- und Arbeiter-Flotte (KKRF) oder Seekriegsflotte der UdSSR.

Sovjetunionens flåde (russisk: Военно-Морской Флот СССР, Vojenno-Morskoj Flot SSSR) var den maritime gren af Sovjetunionens militær. En anden betegnelse for flåden er Den Røde Flåde.

Voenno-morskoj flot SSSR (in russo: Военно-морской флот СССР o semplicemente ВМФ СССР, cioè VMF URSS) era la denominazione della marina militare dell'Unione Sovietica dal 1937 al 1991, anno della sua dissoluzione; al suo apogeo, era la seconda marina militare del mondo in ordine di grandezza e potenza.

Nel corso della seconda guerra mondiale ebbe un ruolo di primo piano rendendosi anche protagonista di alcuni importanti affondamenti. La guerra fredda vide un notevolmente ampliamento della Marina dell'Unione Sovietica, che, soprattutto per impulso del suo comandante in capo, l'ammiraglio Sergej Georgievič Gorškov, divenne la seconda al mondo dopo la United States Navy e sembrò in grado di insidiare la supremazia navale del Blocco occidentale.

Con la dissoluzione dell'Unione Sovietica alla fine del 1991, la sua eredità è stata raccolta dalla Marina russa, che ha ricevuto la stragrande maggioranza delle navi e degli aeromobili della Marina Sovietica, nonostante un enorme ridimensionamento.

Sovjetunionens flotta (ryska: Военно-морской флот СССР, Voenno-morskoj flot SSSR, bokstavligen "SSSR:s flotta") var den marina försvarsgrenen i Sovjetunionens väpnade styrkor. Den gick till 1945 under namnet den Röda flottan.

Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ros. Военно-морской флот СССР) do 1937 roku Siły Morskie Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej ZSRR (ros. Морские силы Рабоче-Крестьянской Красной Армии СССР) lub Marynarka Wojenna Sił RKKA ZSRR (ros. Военно-Морские Силы РККА СССР) – jeden z rodzajów Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

הצי הסובייטי (ברוסית: Военно-морской флот СССР) היה הזרוע הימית של הכוחות המזוינים של ברית המועצות. צי זה, שכונה לעיתים קרובות בשם "הצי האדום", נועד למלא תפקיד מרכזי במלחמה כוללת אפשרית בין כוחות ברית ורשה לכוחות נאט"ו, ועליו הוטלה המשימה למנוע העברת תגבורות בדרך הים אל מערב אירופה. מלחמה שכזו לא פרצה אומנם, אך הצי הסובייטי עדיין היה פעיל ביותר בתקופת המלחמה הקרה.