Majoor Bosshardt 8 jun 1913 - 25 jun 2007 "God dienen is mensen dienen. En mensen dienen is God dienen."

Youtube Paul de Leeuw zingt een ode aan Majoor Bosshardt

Lees Wikipedia en Historici.nl

Uit het Reformatorisch Dagblad:

Bosshardt was van iedereen, van laag tot hoog. Haar werk onder de mensen in de goot van de samenleving bleef niet onopgemerkt bij het Koninklijk Huis. Vooral prinses Beatrix was onder de indruk van de heilssoldate. Ze besloot, getooid met pruik en dikke bril, in 1965 een avond met de ’majoor’ op stap te gaan. Samen verkochten ze het evangelisatieblad de Strijdkreet en gingen op bezoek bij prostituees op de Wallen. Een oplettende fotograaf kreeg het duo in de gaten. Zijn foto’s haalden de volgende dag alle kranten.

Ook na haar pensionering in 1978 bleef Bosshardt het boegbeeld van het Leger. Ze begreep het zelf niet. „Ik ben er nooit op uit geweest. Ik ben niet knap, ga nooit naar de kapper, maak me niet op. Toch blijven de mensen me opzoeken. Misschien omdat ik zelf geïnteresseerd ben in anderen.”

Majoor Bosshardt werd diverse keren onderscheiden. Ze was Ridder en later Officier in de Orde van Oranje Nassau. In 2004 kreeg ze de Yad Vashemonderscheiding, de hoogste erkenning van de staat Israël, omdat ze in de Tweede Wereldoorlog zeventig (Joodse) kinderen had helpen onderduiken.

Tot op hoge leeftijd bleef majoor Bosshardt actief, onder meer door lezingen voor het Leger te houden. Haar optreden was doortastend en humoristisch. Toen ze in augustus 2006 voor het eerst een naar haar genoemde prijs moest uitreiken, hield ze de massaal toegestroomde fotografen in haar veel te kleine Amsterdamse woning nauwlettend in de gaten. „Nou, schatjes, nu hebben jullie wel genoeg”, concludeerde ze na enkele minuten, waarop de cameramensen afdropen.

Ook in haar optreden op de Wallen was Bosshardt kordaat. Zo viste ze ooit, samen met twee jongens, een man uit de Amsterdamse grachten. Hij was bij een prostituee geweest zonder te betalen. Bosshardt zei tegen hem: „Je moet er om te beginnen niet komen, maar als je er toch bent geweest, moet je wel betalen. Prostituees zijn geen liefdadigheidsinstellingen.” Lang daarna kreeg de heilssoldate een brief met 350 gulden erbij. Of ze alsnog de prostituee wilde betalen, want de man wilde schoon schip maken.

Majoor Bosshardt

Alida Margaretha Bosshardt (Utrecht, 8 juni 1913 - Amsterdam, 25 juni 2007), vooral bekend als Majoor Bosshardt, was een Nederlands officier van het Leger des Heils en verzetsvrouw. Voor velen was zij het gezicht van dit kerkgenootschap.

Jeugd en opleiding

Bosshardt kwam niet uit een Leger des Heils-gezin. Haar ouders dreven een winkel in comestibles (delicatessen) en woonden boven de winkel. Haar vader werd katholiek in 1925, haar moeder was Nederlands-hervormd maar religie speelde in het gezin Bosshardt geen grote rol. Ze ging naar de openbare Regentesseschool, een meisjesschool in Utrecht. Vanaf 1927 werkte ze in de manufacturenwinkel van haar oom. Zelf kwam ze op haar 18e tot geloof toen ze een bijeenkomst van het Leger des Heils had bijgewoond. Na haar toetreding op 19 juni 1932 ging ze naar de kweekschool van het Leger in Amstelveen. Op 9 juli van dat jaar werd ze bevorderd tot heilsofficier en uitgezonden naar Rotterdam. Ze keerde na een jaar weer terug naar Amsterdam.

Kindertehuis

Vanaf 1934 werkte ze in het kindertehuis De Zonnehoek op het Rapenburg te Amsterdam in de Jodenbuurt. Al snel na de Duitse aanval op Nederland in 1940 werd het Leger des Heils door de bezetter verboden maar Bosshardt bleef zich in het geheim inzetten voor de veelal Joodse kinderen die door hun ouders naar De Zonnehoek waren gebracht. Eenmaal werd zij verraden en gearresteerd. Drie weken zat zij gevangen bij de Grüne Polizei. Ze wist echter te ontsnappen doordat haar ondervragers vergeten waren de deuren af te sluiten. Tijdens de hongerwinter verzamelde ze voedsel voor de kinderen in het kindertehuis. In 2004 ontving zij de hoge Joodse onderscheiding Yad Vashem voor het redden van Joodse kinderen.

Goodwillcentrum

Na de Tweede Wereldoorlog kwam ze op het hoofdkwartier van het Leger des Heils in Amsterdam terecht. Daar merkte ze op dat het Leger des Heils op de Wallen, het Amsterdamse prostitutiegebied, nauwelijks actief was. Nadat ze er enkele malen bij de leiding op had aangedrongen, kreeg ze toestemming met werkzaamheden op de Wallen te beginnen. In 1948 richtte ze daar het Goodwillcentrum op. Ze slaagde erin contact te maken met de prostituees en vierde onder meer jaarlijks kerstfeest met hen. In 1959 kwam ze voor het eerst op de Nederlandse televisie, in het programma Anders dan anderen van Bert Garthoff. In 1965 werd ze door een fotograaf betrapt terwijl ze een vermomde prinses Beatrix begeleidde op een trip over de Wallen; dagenlang was het werk van majoor Bosshardt groot nieuws in Nederland.

Pensionering

In 1978 ging Bosshardt "op retraite", zoals dat heet bij het Leger. Ze was inmiddels bevorderd tot luitenant-kolonel, maar bleef bij het publiek bekend als "majoor Bosshardt". Ook na haar pensionering bleef ze zich inzetten voor het Leger des Heils en was ze vaak op de Nederlandse televisie te zien. Bekendheid kreeg ook haar vriendschap met de zanger en kunstschilder Herman Brood die ze leerde kennen tijdens de opnamen van het televisieprogramma Villa Felderhof. Ze stopte na een hersenbloeding met het verspreiden van De Strijdkreet, het blad van het Leger des Heils, maar ze gaf nog tot in 2005 lezingen, ging op bezoek bij zieken, sprak op congressen en tijdens kerkdiensten en verscheen op televisie. Een citaat uit een televisie-uitzending van 11 augustus 2005: "Ik denk dat het altijd zinniger is de boodschap van God te brengen dan directeur te zijn van een vuurwerkfabriek."

Overlijden

Bosshardt overleed op 25 juni 2007 op 94-jarige leeftijd, wat bij het Leger wordt aangeduid als: bevorderd tot heerlijkheid. Tijdens haar leven had ze aangegeven dat ze graag eenvoudig wilde worden begraven in een graf van het Leger des Heils op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam. Op zaterdag 30 juni 2007 werd aan dat verzoek voldaan. Na een afscheidsdienst in de Koningskerk in de Watergraafsmeer werd majoor Bosshardt in besloten kring bijgezet.

Onderscheidingen

• 1962: Order of the Founder (onderscheiding van het Leger des Heils voor bijzondere werkzaamheden)
• 1966: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
• 1975: Zilveren Eremedaille van de Stad Amsterdam
• 1977: Prix d'Humanité
• 1982: Hélène de Montigny-prijs
• 1985: Officier in de Orde van Oranje-Nassau
• 2001: Henk Vos Prijs
• 2004: Yad Vashem-onderscheiding van de staat Israël voor haar werk voor Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog

Op 13 november 2009 meldde het dagblad de Telegraaf dat ze was verkozen tot Grootste Amsterdammer Aller Tijden, een opiniepeiling die georganiseerd werd door de Telegraaf en de Dienst Onderzoek en Statistiek van de gemeente Amsterdam.