Arnold I, lord of Rode

lord Arnold I of Rode was mentioned first as a witness in a charter of Ida of Lorraine, widow of count Eustache of Boulogne, and her son Geoffrey of Bouillon, on 10 August 1096. His position as a witness between lord Henry I of Cuijk and Henry's stepfather Cuno of Montaigu suggests a family relationship with the Van Cuijk family, reason for Hans Vogels to suggest a marriage between Arnold and a sister of lord Henry I of Cuijk
The relationship with the Van Cuijk family is also indicated by a charter of 1108 that describes a verdict from the bishop of Utrecht in a dispute between the chapter churches of Saint Martin and Saint Boniface in Utrecht on the one hand and lord Arnold I of Rode, Alveradis widow of lord Henry I of Cuijk and their co-heirs on the other hand. This dispute was settled with a division of land near Gasperden between the rivers Lek and Linge.
lord Arnold I of Rode is described negatively when the abbot Rudolf of Saint Truiden complains about him. The dispute between the abbey of Saint Truiden and count Arnold I of Rode was settled to the advantage of the abbey by the German emperor Henry I.
In or shortly before 1119, during the reign of bishop Otbert I of Liege, lord Arnold I of Rode and his two sons Arnold and Gijsbert witnessed a donation of lady Guda, widow of Tiebald of Voeren, lord of Valkenburg, on her entrance into the abbey of Saint James in Liege. After she was deceased in 1125, the donation was once again confirmed by the German emperor on 31 March 1125, but at this occasion only one Arnold of Rode was present as a witness, which indicated that count Arnold I must have died between 1119 and 1125 and that his son Arnold II had succeeded him in Rode.
In later sources Arnold I is sometimes mentioned as count of Rode, but that is incorrect. Arnold I is not mentioned as count in any charter in which he occurs, even though other witnesses in these charters are explicitly mentioned as count. Thus it can be concluded that Arnold I never had the rank of count.
The parentage of lord Arnold I of Rode is unknown, as are the names and parentage of his wife or wifes. Hans Vogels, expert in medieval genealogy of the southern regions of the Netherlands, suggests that Arnold I was son of a first wife, maybe a daughter of Siegfried III, Count of Walbeck and in the Nordthüringau en Guda, lady of Valkenburg with the name of Heilwiga, and that his younger son Gijsbert I was a son of a sister of Hendrick I lord of Cuijk and viscount of Utrecht, who also had the name Heilwig.
It can be assumed that lord Arnold I van Rode was the father of Philips, bisschop van Osnabrück and Leo, but there is no concrete proof from primary or secondary sources for this relationship.
Hans Vogels suggests that Herman van Heusden, probably the ancestor of the lords of Heusden, might have been the son of Arnold I of Rode, because Arnold I of Rode claimed goods in Baardwijk, which was later property of the lords of Heusden, and because of onomastic reasons (Herman might have been named after Herman of Malsen, probably the father-in-law of Arnold I of Rode and hence possibly the grandfather of Herman of Heusden, Herman of Heusden's assumed son Arnold I of Heusden might have been name after Arnold I of Rode, in that case his paternal grandfather) (for more detailed argumentation, see Hans Vogels, "Het graafschap, het geslacht en het kapittel van Rode (deel 1)", Heemschild. Driemaandelijkse uitgave van de Heemkundige kring De Oude Vrijheid te Sint-Oedenrode, winter 2005, Jaargang 39, nummer 4, pag. 127-128)
Arnoud-Jan Bijsterveld states that from the Annales Egmundensis it is not clear whether Arnold I or Arnold II was the husband of Aleid of Cuijk and the father of Heilwig of Rode. He states that from a chronological perspective it is more likely that the Annales Egmundensis refer to Arnold II of Rode, since Aleid of Cuijk must have been much younger than Arnold I of Rode must have had approximately the same age as Arnold II of Rode and therefore a marriage with Arnold II of Rode is more likely.
(literature: Dr. J.A. Coldeweij. De Heren van Kuyc 1096-1400. Bijdragen tot de geschiedenis van het zuiden van Nederland, deel L. Stichting Zuidelijk Historisch Contact, Tilburg, 1981, pag. 7, 9, 21, 227; H. Verdonk. Alverade van Kuyc (1108-1131) en haar verwantschap. Brochure 12, Lelystad, 1999, pag. 14; Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, pag. 61-64 and 74-76; Hans Vogels, "Het graafschap Rode, de priorij van Hooidonk en de Van Herlaars. Onderbelichte aspecten uit het 12e- tot 14e-eeuwse Nuenen", De Drijehornickels, part 1, October 2002, pag. 64-70; part 4, November 2003, pag. 74-75; Het graafschap, het geslacht en het kapittel van Rode (deel 1)", Heemschild. Driemaandelijkse uitgave van de Heemkundige kring De Oude Vrijheid te Sint-Oedenrode, winter 2005, Jaargang 39, nummer 4, pag. 119, 122-130; Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 13-39)

between 25 December 1094 and 23 September 1095: Otbert, bishop of Liège, donates to the altar of the Holy Cross chapter in Liège the allodium Hildernisse in Tessandrië with two mills there and a homestead in Herlechem, and accomplishes the donation to the same institute by Tietberga, wife of Bono (or Bovo), sub-verger of the Saint Lambert's church, of two thirds of the allodium Helen, at the condition that she will be burried in the church and that her annual commemoration will take place for ever and ever. As witnesses sign amongst others Cono, Arnuldus de Loz, advocat Reinerus, Arnulfus de Rouon and Walterus de Baccunweiz (source: M. Dillo en G.A.M. van Synghel met medewerking van E.T. van der Vlist. Oorkondenboek van Noord-Brabant tot 1312. Deel II. De heerlijkheden van Breda en Bergen op Zoom. Instituut voor Nederlandse Geschiedenis, Den Haag, 2000, nr. 893, pag. 29-31)

14 June 1096: Bishop Otbert of Liège declares to have sold the castle of Couvin to count Baldwin of Hainaut. As witnesses sign amongst others count Warnerus de Greis, Wedericus de Walecorth, Wigerus de Trudin, Ioannes de Louierual, Godefridus de Ham, Walterus de Bacunweis and his son Mainerus, Walterus de Trueneis, Reinbaldus son of Reinbaldus de Gesselin, Lambertus de Calmont, Arnulphus de Rone de familia ecclesie, Lambertus de Hoio, Theodoricus de Ponte, pincerna Warnerus and his brother Otbertus, dapifer Lambertus, Adelardus and his brother Fredericus, Albertus de Offei, Bouo de Bauechen and dapifer Iohannes (source: S. Bormans et L. Schoolmeesters. Cartulaire de l’Église Saint-Lambert. Tome Premier. F. Hayez, Imprimeur de l’Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique, Bruxelles, 1893, nr. XXVIII, pag. 46)

1096 (before 10 August): Ida, countess of Boulogne, daughter of duke Godefridus and widow of count Eustachius, donates the church of Genappe with its tithes and revenues, as well as lands in the same place, to the abbey of Affligem in the presence of her sons Godefridus, Eustachius and Balduinus. As witnesses sign Gerardus, count of Gelre and his brother Henricus, Godescalcus de Iacen, Henricus de Cuck, Arnulphus de Rode, Cono de Montaut, Theodericus de Bemel, Henricus de Birbaica, Balduinus de Ostervic, Walterus de Grimberges and Reinerus advocat of Liège (source: E. de Marneffe. Cartulaire de l'abbaye d'Afflighem et des monastères qui en dépendaient. Analectes pour servir à l'histoire ecclésiastique de la Belgique. Série des cartulaires et des documents étendus, IIe Section. Leuven, 1900, nr. VI, pag. 13-15; in the transcription given in Mr. L.A.J.W. Baron Sloet. Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutphen, tot op den slag van Woeringen, 5 juni 1288. Eerste gedeelte. Tot den dood van Graaf Gerard 22 October 1229, Martinus Nijhoff, 's-Gravenhage, 1872, nr. 196, pag. 195 the entry for Arnulfus de Rode is missing; the precision of the date to "before 10 August" is given by Hans Vogels (Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, page 62) and is based on the fact that Geoffrey of Bouillon left for the Holy Crusade on that date, so that this charter must date from before 10 August)

Aachen, 1 June 1101: Emperor Henry IV signs a charter for the monastery of Saint James in Liège in which he lets the advocat of the monastery refer to ordains of bishop Balderic of Liège. As witnesses sign amongst others Wilelmus de Dolehen, advocat Reinerus, Mainerus de Cortereces, Arnulfus de Roden, Wigerus de Tundinio, Boso de Barz, Walterus de Bacunguez, count Gerardus de Wassenberge, Tiebaldus de Falkenberge and other noblemen of the church of Saint Lambert (source: Monumenta Germaniae Historica. Diplomata Regum et Imperatorum Germaniae. Tomus VI. Heinrici IV. Diplomata. Pars II. Hannover, 2001, nr. 470a, pag. 635-639; falsification)

Aachen, 1 June 1101: Emperor Henry IV signs a charter for the monastery of Saint James in Liège in which he gives the Villa Andenne, that had been possessed illegally by count Albert of Namur, bach to the abbey of Andenne, appoints count Albert as advocat of these goods and determines the rights of the advocat. The charter is witnessed by amongst others count Wilelmus, count Gerardus de Los, Arnulfus and his brother Teodericus, Gislebertus son of count Otto, Heinricus de Chiu, advocat Reinerus, Wilelmus de Dolehen, Arnulfus de Roden, Wigerus de Tudino, Mainerus de Cortereces, Adelo de Namuco, Walterus de Bacunguez (source: Monumenta Germaniae Historica. Diplomata Regum et Imperatorum Germaniae. Tomus VI. Heinrici IV. Diplomata. Pars II. Hannover, 2001, nr. 470b, pag. 635-639; falsification)

13 August 1103: King Henry V adresses a complaint of the Adelbert monastery in Aachen and its court people in the parish of Olne. The charter is witnessed by amongst others duke Hendrik of Limburg, count Wibertus of Saksen, count Berengarius of Sulzbach, count Arnulfus of Loon, Giselbertus de Duraz, Arnulfus de Rode, Giselbertus de Grules advocat of the monastery (source: Theodor Joseph Lacomblet. Urkundenbuch für die Geschichte des Niederrheins oder des Erzstifts Köln, der Fürstentümer Jülich und Berg, Geldern, Moers, Kleve und Mark und der Reichsstifte Elten, Essen und Werden. Aus den Quellen in dem Königlichen Provinzialarchiv zu Düsseldorf und in den Kirchen- und Stadtarchiven der Provinz vollständig und erläutert, mit 23 Registern und 9 Siegelabbildungen herausgegeben. Band 1, 779-1200. 2. Neudruck der Ausgabe Düsseldorf 1840. Scientia Verlag, Aalen, 1966, nr. 261, pag. 169)

9 August 1108: Bishop Burchard of Utrecht divides goods between the rivers Lek and Linge, which had been subject of a long lastig dispute between the chapters of Saint Martin and Saint Boniface with Arnoldus de Rothe (Arnold of Rode) and Alueradis, widow of Heinricus de Kuch (Alveradis widow of Henry of Cuijk) and their heirs, and gifts both chapters the tithe and jurisdiction and the right to establish a church there (source: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 280, pag. 257-258)

1112: Charter of bishop Otbert for the Saint James abbey in Liège. As witnesses sign amongst others Arnulfus de Roden, dapifer Lambertus and his son Wedericus, iudex Mazelinus, villicus Odo, Wenelo, Robertus, Anelinus, Engelbertus de Vileir and Wezelinus de Claro Monte (source: Jan Frederik Niermeyer jr., Onderzoekingen over Luikse en Maastrichtse Oorkonden en over de Vita Baldrici Episcopi Leodensies. Een bijdrage tot de geschiedenis van burgerij en geestelijkheid in het Maasgebied tot het begin van de dertiende eeuw. Proefschrift ter verkrijging van de graad van Doctor in de Letteren en Wijsbegeerte aan de Rijks-Universiteit te Utrecht. J.B. Wolters Uitgevers, Groningen / Batavia, 1935, bijlage nr. 5, pag. 205-206)

1116: The provost and chapter of Saint Lambert in Liège confirm that Reinerus, advocat of Landen, Nodrange and Hallet, acknowledges that they are entitled to only one-third of the fines in those localities which were part of the domains of that chapter. As witnesses sign amongst other count Lambert, Arnulphus de Rode, Walterus de Bulon, Arnulphus de Strata, Gerardus de Orbais, Reinerus de Helencienes, Boso de Braz, Arnulfus de Ersloi (source: S. Bormans et L. Schoolmeesters. Cartulaire de l’Église Saint-Lambert. Tome Premier. F. Hayez, Imprimeur de l’Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique, Bruxelles, 1893, nr. XXXII, pag. 52-53)

31 March 1125: Emperor Henry V confirms a donation made to the abbey of Saint James in Liege made by Tiebaldus de Foron and his wife Guda,of certain properties Blistin and Ailleurs. This charters gives the witnesses of the donation by Tiebaldus de Foron and Guda, amongst others count Cuno, Wilelmus advocat of Liège, Renerus advocat of Saint Lambert, Gillebertus de Granes, Wolbertus de Woldeymont, Godefridus de Sineys, Bovo de Wahart, his son Engus, Bovo de Braz, Walterus de Bullione, Balduinus son of Ebulonis de Forselis and Gilebertus de Hareet, and the witnesses to the confirmation by Guda, amongst others Willelmus advocat of Liège, Wilelmus de Herencenes, Wilelmus de Daveles, Arnulphus de Lentres, Cuno de Herdines, Arnulphus de Roden and his two sons Arnulphus and Gilebertus and Franco de Castren. Witnesses of the confirmation by emperor Henry V are amongst others margraveTiebaldus, Berengerus count of Sulzbach, Arnulphus count of Loon, Gerardus count of Wassenberg, count Willelmus, count Lambertus, Wigerus advocat of Saint Lambert, Arnulphus de Rode, Werricus van Calvo-Monte, Otto son of Gilebertus de Duraco, Arnulphus de Erseloch, Lambertus brother of Wenricus from the royal family, Heinricus Louvech, Folmarus, Ricardus and Ludovicus (source: Simon Pierre Ernst, Histoire du Limbourg. Suivie de celle des comtés de Daelhem et de Fauquemont, des annales de l'abbaye de Rolduc, P.J. Collardin, Liège, 1837, nr. XXXVIII, pag. 125-127; online available via archive.org)

De non possessis et acquisitis decima est de Barduwich in Testerbrant, quae modo solvit in anno marcam et dimidiam, quam statui ad annale servitium episcopi Metensis, et de supercrescente homo debet esse abbatis, qui eam tenet. In hanc introierat homo nobilis sed tyrannus crudelis, Arnulfus de castello Rode, contra quem diu contendit predecessor meus domnus abbas Theodericus, sed non prevaluit. Ille enim ex episcopo Traiectensi dicebat se eam tenere, in quam ego gravissimam litem ingressus, multis profectionibus ad curiam imperatoris Heynrici fatigatus sed non defetigatus, pecunia tandem inter me et tyrannum mediante, Aquisgrani in curia imperatoris decimam obtinui (bron: D.R. Koepke Ph.D., ed. "Gesta Abbatum Trudonensium". in Georgius Heinricus Pertz, ed. Monumenta Germaniae Historica inde ab anno Christi Quingentesimo vusque ad annum millesimum et quingentesimum. Auspiciis Societatis Aperiendis Fontibus Rerum Germanicarum Medii Aevi. Scriptorum. Tomus X. Hannover, 1852, Liber 8, incipit 9, par. 17, pag. 285; online available via Monumenta Germaniae Historica)

"In the days of emperor Henry, the fourth with this name, when bishop Otbert was the head of the church of Liège, when the relics of the most holy Oda were still resting in the earth in which they were burried, then it came in the mind of Arnold, that noble en illustrious prince and lord of the people of Rode (venit in mentem Arnoldo, illi videlicet nobili et magnifico principe domino Rodensium), after the people of Rode also had accepted God's wish and Arnold's intention to transfer the substance of the body, namely that of the very holy Oda, from the ground to promote the religious celebration of her name. That's why forementioned Arnold requested the bishop of Liège, because he was a very special friend of his, to transfer this holy body to a more frequently visited place (in locum celebriorem), and that's how it come to the small fortification of the church of Rode (et sic ingressus est Rodensis ecclesie oppidulum)" [between 1095 and 1105 (possibly 1119)] (Godefridus Rodensis. Translatio Sanctae Odae, gepubliceerd in Josephus Ghesquierus presbyter et Isfridus Thysius canonicus regularis Tongerloensis, ed. Acta Sanctorum Belgii Selecta. Tomus Sextus. Tongerlo, 1794, pag. 632-633; English translation is based on the Dutch translation of J. van der Straeten. "Sainte Ode, patronne de Sint-Oedenrode", in Analecta Bollandiana, jaargang 76, 1958 pag. 107-108; cited by Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 23-24)

In een oorkonde van voor 10 augustus 1096 wordt Arnold van Rode als getuige genoemd tussen Hendrik van Cuijk en diens stiefvader Kuno van Montaigu wanneer Ida van Lotharingen, weduwe van Graaf Eustachius van Boulogne, en haar zoon Godfried van Bouillon hun schenkingen aan de abdij van Affligem bevestigen. Dit is een indicatie voor een familieverwantschap tussen heer Arnold I van Rode en heer Hendrik I van Cuijk.
Op 1 juni 1101 en 13 augustus 1103 was heer Arnold I van Rode aanwezig aan het hof van de keizer in Aken. Arnold I diende als leenman ook nog de bisschop van Luik en de bisschop van Utrecht. Voor bisschop Otbert van Luik was hij in 1095, 1096 en in 1106/1107 als getuige aanwezig. Hij stond op goede voet met deze bisschop, want deze kwam omstreeks 1103 naar Rode om de overbrenging (translatie) van de stoffelijke resten van de heilige Oda bij te wonen. Arnold I had van de abt van Sint Truiden de tienden van Baardwijk in leen.
Op 9 augustus 1108 besliste de bisschop van Utrecht in een geschil tussen de Utrechtse kapittelkerken van Sint Maarten en Sint Bonifatius enerzijds en Arnold van Rode, Alvaradis weduwe van Hendrik van Cuijk en hun mede-erfgenamen anderzijds. Het geschil werd beslist door de verdeling van een landgoed bij Gasperden tussen Lek en Linge. Ook dit duidt op verwantschap tussen heer Arnold I van Rode en heer Hendrik I van Cuijk.
Arnold I van Rode wordt in een ongunstig daglicht gesteld als Rudolf, Abt van Sint Truiden, zich over hem beklaagt. De edelman Arnold van het kasteel van Rode had in Baardwijk de tiendheffing van de abdij in leen, maar claimde dat als een leen te hebben van de Bisschop van Utrecht. De voorganger van de abt had al de nodige problemen met deze lastpak gehad, maar abt Rudolf wist na een langdurig proces aan het hof van Keizer Hendrik V de kwestie in zijn voordeel te beslissen.
In 1106/1107, ten tijde van Bisschop Otbert van Luik, trad de edelvrouwe Guda, weduwe van Tiebald van Voeren, Heer van Valkenburg, toe tot de Sint Jacobsabdij in Luik. Bij deze gelegenheid deed zij een schenking. Arnold I van Rode en zijn twee zonen Arnold en Gijsbert waren bij deze schenking als getuige aanwezig. In 1125 kwam deze Guda te overlijden, waarna op 31 maart 1125 de eerdere schenking werd bevestigd door de Keizer. Ditmaal was slechts één Arnold van Rode aanwezig als getuige, wat er op duidt dat heer Arnold I op dat moment reeds was overleden en zijn zoon heer Arnold II hem inmiddels had opgevolgd als heer van Rode.
In latere literatuur wordt Arnold I wel eens graaf van Rode genoemd, maar dat is incorrect. Arnold I wordt in geen enkele oorkonde waarin hij wordt vermeld graaf genoemd, terwijl dat wel expliciet het geval is voor andere edelen die in dezelfde oorkonden als getuigen worden vermeld. Daaruit kan geconcludeerd worden dat Arnold nooit de waardigheid van graaf heeft gehad.
Over de voorouders van heer Arnold I van Rode is niets bekend. Hans Vogels, expert op het gebied van middeleeuwse genealogie voor de zuidelijke regio's van Nederland, veronderstelt dat heer Arnold II geboren moet zijn uit een eerste huwelijk van graaf Arnold I met een onbekende vrouw, mogelijk een dochter van Siegfried III, Count of Walbeck and in the Nordthüringau en Guda, lady of Valkenburg met de naam Heilwiga, en dat heer Gijsbert I geboren is uit een tweede huwelijk met een zuster van Hendrick I lord of Cuijk and viscount of Utrecht, die mogelijk ook de naam Heilwig droeg.
Het mag aangenomen worden dat heer Arnold I van Rode de vader was van Philips, bisschop van Osnabrück en Leo, maar bewijsbaar is dit niet.
Hans Vogels stelt dat Herman van Heusden, de vermoedelijke stamvader van de heren van Heusden, mogelijk ook een zoon was van Arnold I van Rode, omdat Arnold I van Rode het eigendom claimde van goederen in Baardwijk, een dorp dat later behoorde tot de heerlijkheid Heusden, en vanwege onomastische redenen (Herman zou vermoemd kunnen zijn naar Herman van Malsen, de vermoedelijke schoonvader van Arnold I van Rode en dus mogelijk de grootvader van Herman van Heusden, en Herman van Heusdens mogelijke zoon Arnold I van Heusden zou vernoemd kunnen zijn naar Arnold I van Rode, die in dat geval zijn grootvader van vaderszijde was) (voor meer gedetailleerde argumentatie, zie Hans Vogels, "Het graafschap, het geslacht en het kapittel van Rode (deel 1)", Heemschild. Driemaandelijkse uitgave van de Heemkundige kring De Oude Vrijheid te Sint-Oedenrode, winter 2005, Jaargang 39, nummer 4, pag. 127-128)
Arnoud-Jan Bijsterveld geeft aan dat vanuit de Annales Egmundensis niet duidelijk valt of te maken of Arnold I danwel Arnold II de echtgenoot was van Aleid van Cuijk en de vader van Heilwig van Rode. Hij geeft aan dat het chronologisch gezien meer voor de hand ligt dat de Annales Egmundensis refereren aan Arnold II van Rode, aangezien Aleid van Cuijk aanmerkelijk jonger moet zijn geweest dan Arnold I van Rode en ongeveer dezelfde leeftijd moet hebben gehad als Arnold II van Rode en dus een huwelijk met Arnold II van Rode meer voor de hand ligt.
(literatuur: Dr. J.A. Coldeweij. De Heren van Kuyc 1096-1400. Bijdragen tot de geschiedenis van het zuiden van Nederland, deel L. Stichting Zuidelijk Historisch Contact, Tilburg, 1981, pag. 7, 9, 21, 227; H. Verdonk. Alverade van Kuyc (1108-1131) en haar verwantschap. Brochure 12, Lelystad, 1999, pag. 14; Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, pag. 61-64 en 74-76; Hans Vogels, "Het graafschap Rode, de priorij van Hooidonk en de Van Herlaars. Onderbelichte aspecten uit het 12e- tot 14e-eeuwse Nuenen", De Drijehornickels, deel 1, oktober 2002, pag. 64-70; deel 4, november 2003, pag. 74-75; Hans Vogels, "Het graafschap, het geslacht en het kapittel van Rode (deel 1)", Heemschild. Driemaandelijkse uitgave van de Heemkundige kring De Oude Vrijheid te Sint-Oedenrode, winter 2005, Jaargang 39, nummer 4, pag. 119, 122-130; Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 13-39)

tussen 25 december 1094 en 23 september 1095: Otbert, bisschop van Luik, schenkt aan het altaar van het Heilige Kruiskapittel te Luik het allodium Hildernisse in Tessandrië met twee molens aldaar en een hoeve te Herlechem, en bewerkstelligt de schenking aan dezelfde instelling door Tietberga, echtgenote van Bono (of Bovo), onderkosten van de Sint Lambertuskerk, van twee derde van het allodium Helen, op voorwaarde dat zij in de kerk begraven zal worden en haar jaargetijde eeuwigdurend gevierd. Als getuigen tekenen onder andere graaf Cono, Arnuldus de Loz, voogd Reinerus, Arnulfus de Rouon en Walterus de Baccunweiz (bron: M. Dillo en G.A.M. van Synghel met medewerking van E.T. van der Vlist. Oorkondenboek van Noord-Brabant tot 1312. Deel II. De heerlijkheden van Breda en Bergen op Zoom. Instituut voor Nederlandse Geschiedenis, Den Haag, 2000, nr. 893, pag. 29-31)

14 juni 1096: Bisschop Otbert van Luik verklaart het kasteel van Couvin verkocht te hebben aan graaf Boudewijn van Henegouwen. Als getuigen tekenen onder andere graaf Warnerus de Greis, Wedericus de Walecorth, Wigerus de Trudin, Ioannes de Louierual, Godefridus de Ham, Walterus de Bacunweis en zijn zoon Mainerus, Walterus de Trueneis, Reinbaldus zoon van Reinbaldus de Gesselin, Lambertus de Calmont, Arnulphus de Rone de familia ecclesie, Lambertus de Hoio, Theodoricus de Ponte, pincerna Warnerus en zijn broer Otbertus, dapifer Lambertus, Adelardus en zijn broer Fredericus, Albertus de Offei, Bouo de Bauechen en dapifer Iohannes (bron: S. Bormans et L. Schoolmeesters. Cartulaire de l’Église Saint-Lambert. Tome Premier. F. Hayez, Imprimeur de l’Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique, Bruxelles, 1893, nr. XXVIII, pag. 46)

1096 (voor 10 augustus): Ida, gravin van Boulogne, dochter van hertog Godefridus en weduwe van graaf Eustachius, schenkt aan de abdij van Affligem de kerk van Genappe met zijn tienden en inkomsten en met nabijgelegen land, in het bijzijn van haar zoons Godefridus, Eustachius en Balduinus. Als getuigen zegelen Gerardus, graaf van Gelre en zijn broer Henricus, Godescalcus de Iacen, Henricus de Cuc, Arnulfus de Rode, Cono de Montaut, Theodericus de Bemele, Henricus de Birbaica, Balduinus de Ostruic, Walterus de Grimberges en Reinerus voogd van Luik (bron: E. de Marneffe. Cartulaire de l'abbaye d'Afflighem et des monastères qui en dépendaient. Analectes pour servir à l'histoire ecclésiastique de la Belgique. Série des cartulaires et des documents étendus, IIe Section. Leuven, 1900, nr. VI, pag. 13-15; in de bewerking van dezelfde oorkonde in Mr. L.A.J.W. Baron Sloet. Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutphen, tot op den slag van Woeringen, 5 juni 1288. Eerste gedeelte. Tot den dood van Graaf Gerard 22 October 1229, Martinus Nijhoff, 's-Gravenhage, 1872, nr. 196, pag. 195 ontbreekt Arnulfus de Rode; de fijnstelling van de datum tot "voor 10 augustus" is gedaan door Hans Vogels (Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, page 62) en is gebaseerd op het feit dat Godfried van Bouillon op die datum begon aan de Eerste Kruistocht, zodat de oorkonde wel moet dateren van voor 10 augustus)

Aken, 1 juni 1101: Keizer Hendrik IV tekent een oorkonde ten behoeve van het klooster van Sint Jacobus te Luik waarin hij de voogd van het klooster naar de door bisschop Balderik van Luik uitgegeven bepalingen laat verwijzen. Als getuige ondertekenen onder anderen Wilelmus de Dolehen, voogd Reinerus, Mainerus de Cortereces, Arnulfus de Roden, Wigerus de Tundinio, Boso de Barz, Walterus de Bacunguez, graaf Gerardus de Wassenberge, Tiebaldus de Falkenberge en andere edelen van de kerk van Sint Lambert (bron: Monumenta Germaniae Historica. Diplomata Regum et Imperatorum Germaniae. Tomus VI. Heinrici IV. Diplomata. Pars II. Hannover, 2001, nr. 470a, pag. 635-639)

Aken, 1 juni 1101: Keizer Hendrik IV tekent een oorkonde ten behoeve van het klooster van Sint Jacobus te Luik waarin hij het stift Andenne de door graaf Albert van Namen onrechtmatig bezeten Villa Andenne teruggeeft en graaf Albert aanstelt als voogd over dit goed en tevens de rechten van de voogd vaststelt. Als getuige ondertekenen onder anderen graaf Wilelmus, graaf Gerardus de Los, Arnulfus en zijn broer Teodericus, Gislebertus zoon van graaf Otto, Heinricus de Chiu, voogd Reinerus, Wilelmus de Dolehen, Arnulfus de Roden, Wigerus de Tudino, Mainerus de Cortereces, Adelo de Namuco, Walterus de Bacunguez (bron: Monumenta Germaniae Historica. Diplomata Regum et Imperatorum Germaniae. Tomus VI. Heinrici IV. Diplomata. Pars II. Hannover, 2001, nr. 470b, pag. 635-639)

13 augustus 1103: Koning Hendrik V behandelt een klacht van het Adelbertstift te Aachen en haar hoflieden in de parochie Olne. Als getuigen ondertekenen onder andere hertog Hendrik van Limburg, graaf Wibertus van Saksen, graaf Berengarius van Sulzbach, graaf Arnulfus van Loon, Giselbertus de Duraz, Arnulfus de Rode, Giselbertus de Grules de wettige voogd van het stift (bron: Theodor Joseph Lacomblet. Urkundenbuch für die Geschichte des Niederrheins oder des Erzstifts Köln, der Fürstentümer Jülich und Berg, Geldern, Moers, Kleve und Mark und der Reichsstifte Elten, Essen und Werden. Aus den Quellen in dem Königlichen Provinzialarchiv zu Düsseldorf und in den Kirchen- und Stadtarchiven der Provinz vollständig und erläutert, mit 23 Registern und 9 Siegelabbildungen herausgegeben. Band 1, 779-1200. 2. Neudruck der Ausgabe Düsseldorf 1840. Scientia Verlag, Aalen, 1966, nr. 261, pag. 169)

9 augustus 1108: Bisschop Burchard van Utrecht verdeelt een landgoed tussen Lek en Linge, waarover de kapittelen van Sint Maarten en Sint Bonifatius lange tijd met Arnoldus de Rothe (Arnold van Rode) en Alueradis, weduwe van Heinricus de Kuch (Alveradis weduwe van Hendrik van Cuijk) en hun erfgenamen in geschil zijn geweest, en schenkt aan de beide kapittelen de cijns, de tiend en het gerecht aldaar ,en het recht om er een kerk te stichten (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 280, pag. 257-258)

1112: Oorkonde van bisschop Otbert voor de Sint Jacobusabdij in Luik. Als getuigen tekenen onder andere Arnulfus de Roden, dapifer Lambertus en zijn zoon Wedericus, iudex Mazelinus, villicus Odo, Wenelo, Robertus, Anelinus, Engelbertus de Vileir en Wezelinus de Claro Monte (bron: Jan Frederik Niermeyer jr., Onderzoekingen over Luikse en Maastrichtse Oorkonden en over de Vita Baldrici Episcopi Leodensies. Een bijdrage tot de geschiedenis van burgerij en geestelijkheid in het Maasgebied tot het begin van de dertiende eeuw. Proefschrift ter verkrijging van de graad van Doctor in de Letteren en Wijsbegeerte aan de Rijks-Universiteit te Utrecht. J.B. Wolters Uitgevers, Groningen / Batavia, 1935, bijlage nr. 5, pag. 205-206)

1116: De provoost en het kapittel van Sint Lambert in Luik geven te kennen dat Reinerus, voogd van Landen, Nodrange en Hallet, bevestigen dat zij recht hebben op slechts één derde van de boetes in die plaatsen die deel zijn van de domeinen van het kapittel. Als getuigen tekenen onder andere Lambert, Arnulphus de Rode, Walterus de Bulon, Arnulphus de Strata, Gerardus de Orbais, Reinerus de Helencienes, Boso de Braz, Arnulfus de Ersloi (bron: S. Bormans et L. Schoolmeesters. Cartulaire de l’Église Saint-Lambert. Tome Premier. F. Hayez, Imprimeur de l’Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique, Bruxelles, 1893, nr. XXXII, pag. 52-53)

31 maart 1125: Keizer Hendrik V bevestigt de schenking gemaakt aan de abdij van Sint Jacobus te Luik door Tiebaldus de Foron en door zijn echtgenote Guda, van zekere goederen te Blistin en Ailleurs. Deze akte geeft de getuigen van de schenking door Tiebaldus de Foron en Guda, graaf Cuno, Wilelmus voogd van Luik, Renerus voogd van Sint Lambertus, Gillebertus de Granes, Wolbertus de Woldeymont, Godefridus de Sineys, Bovo de Wahart, zijn zoon Engus, Bovo de Braz, Walterus de Bullione, Balduinus zoon van Ebulonis de Forselis en Gilebertus de Hareet, en de getuigen van de bevestiging van die schenking door Guda, waaronder Willelmus voogd van Luik, Wilelmus de Herencenes, Wilelmus de Daveles, Arnulphus de Lentres, Cuno de Herdines, Arnulphus de Roden en zijn twee zonen Arnulphus et Gilebertus en Franco de Castren. Getuigen van de bevestiging door keizer Hendrik V zijn onder meer markgraaf Tiebaldus, Berengerus graaf van Sulzbach, Arnulphus graaf van Loon, Gerardus graaf van Wassenberg, graaf Willelmus, graaf Lambertus, Wigerus voogd van Sint Lambertus, Arnulphus de Rode, Werricus van Calvo-Monte, Otto zoon van Gilebertus de Duraco, Arnulphus de Erseloch, Lambertus broer van Wenricus uit de keizerlijke familie, Heinricus Louvech, Folmarus, Ricardus en Ludovicus (bron: Simon Pierre Ernst, Histoire du Limbourg. Suivie de celle des comtés de Daelhem et de Fauquemont, des annales de l'abbaye de Rolduc, P.J. Collardin, Liège, 1837, nr. XXXVIII, pag. 125-127; online beschikbaar via archive.org)

De non possessis et acquisitis decima est de Barduwich in Testerbrant, quae modo solvit in anno marcam et dimidiam, quam statui ad annale servitium episcopi Metensis, et de supercrescente homo debet esse abbatis, qui eam tenet. In hanc introierat homo nobilis sed tyrannus crudelis, Arnulfus de castello Rode, contra quem diu contendit predecessor meus domnus abbas Theodericus, sed non prevaluit. Ille enim ex episcopo Traiectensi dicebat se eam tenere, in quam ego gravissimam litem ingressus, multis profectionibus ad curiam imperatoris Heynrici fatigatus sed non defetigatus, pecunia tandem inter me et tyrannum mediante, Aquisgrani in curia imperatoris decimam obtinui (bron: D.R. Koepke Ph.D., ed. "Gesta Abbatum Trudonensium". in Georgius Heinricus Pertz, ed. Monumenta Germaniae Historica inde ab anno Christi Quingentesimo vusque ad annum millesimum et quingentesimum. Auspiciis Societatis Aperiendis Fontibus Rerum Germanicarum Medii Aevi. Scriptorum. Tomus X. Hannover, 1852, Liber 8, incipit 9, par. 17, pag. 285; online beschikbaar via Monumenta Germaniae Historica) - vertaling: Onder de landerijen waarover we vroeger de beschikking niet hadden, maar die ik verwierf, vermeld ik de tiendheffing te Baardwijk in Teisterbant; ze brengt slechts anderhalve mark per jaar op, die ik bestemde voor onze jaarlijkse verplichtingen tegenover de bisschop van Metz; de tiendplichtige werd voor de meeropbrengst leenman van de abt. Het was een edelman, de hardvochtige Arnulf van de burcht Rode, die de functie op zich had genomen; tegen hem had mijn voorganger abt Diederik lange tijd vergeefs strijd gevoerd, want hij beweerde het leen te houden van de bisschop van Utrecht. Ik begon een langdurig proces tegen hem, dat mij herhaaldelijk noopte naar het hof van keizer Hendrik (V) te gaan. Dat was wel vermoeiend, maar opgeven deed ik niet. Na een geldelijke regeling tussen mij en deze tiran werd de tiend mij eindelijk aan het hof van de keizer te Aken toegewezen (bron: Dr. E. Lavigne met annotaties van Prof. Dr. W. Jappe Alberts. Kroniek van de Abdij van Sint-Truiden. 2e druk, Eisma B.V., Leeuwarden/Maastricht, 1988, pag. 114)

"In de dagen van keizer Hendrik, de vierde met deze naam, toen bisschop Otbert aan het hoofd stond van de kerk van Luik, toen de relieken van de allerheiligste Oda nog rustten in de aarde waarin zij waren bijgezet, kwam het in de geest van Arnold, die edele en luisterrijke vorst en heer van de Rodenaren (venit in mentem Arnoldo, illi videlicet nobili et magnifico principe domino Rodensium) op, nadat ook bij de Rodenaren als het ware van Godswege in overeenstemming met Arnolds wil het voornemen was ontstaan, om de zeer heilige materie van het lichaam, namelijk van de zeer heilige Oda, vanuit de grond over te brengen om de kerkelijke viering van haar naam te bevorderen. Daarom verzocht voornoemde Arnold de bisschop van Luik, omdat deze een bijzondere vriend van hem was, dit heilige lichaam over te brengen naar een drukker bezochte plaats (in locum celebriorem); en zo is hij naar de kleine versterking van de kerk van Rode gekomen (et sic ingressus est Rodensis ecclesie oppidulum)" [tussen 1095 en 1105 (eventueel 1119)] (bron: Godefridus Rodensis. Translatio Sanctae Odae, gepubliceerd in Josephus Ghesquierus presbyter et Isfridus Thysius canonicus regularis Tongerloensis, ed. Acta Sanctorum Belgii Selecta. Tomus Sextus. Tongerlo, 1794, pag. 632-633; vertaling J. van der Straeten. "Sainte Ode, patronne de Sint-Oedenrode", in Analecta Bollandiana, jaargang 76, 1958 pag. 107-108; op citaat Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 23-24)