Leo

De priester Leo werd vermeld tussen 1146 en 1151. Hij was afkomstig uit de abdij Rolduc en bouwde te Nederwetten in 1146 op de goederen die hij van zijn broers had ontvangen een houten kerk. Zijn poging om naast de kerk zelfstandig ook een klooster te stichten mislukte echter. Na zijn terugkeer in uiterlijk 1151 verkreeg de abdij de goederen en werd er uiteindelijk de priorij Hooidonk op gebouwd
Leo stond kennelijk in nauwe relatie tot Philips, bisschop van Osnabrück, aangezien die de moeite nam om in 1148 aanwezig te zijn bij de inwijding van de op initiatief van Leo gebouwde houten kerk te Nederwetten. Mogelijk was hij diens broer, en aangezien Hans Vogels van Philips stelt dat hij mogelijk een zoon was van Arnold I, lord of Rode zou dan voor Leo hetzelfde gelden
(literatuur: Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, pag. 75-76)

1146: In die dagen is de priester Leo van hier weggegaan, nadat hij daarvoor verlof gekregen had, op voorwaarde dat hij op eigen krachten en zonder geldelijke ondersteuning een klooster kon stichten en bouwen. Toen hij van zijn broers een stuk grond gekregen had, Hooidonk geheten en gelegen in Texandria, ging hij, omdat niemand hem van deze stap kon weerhouden, daar wonen, nadat hij van zijn gelofte hier ontslagen was. En nadat er een houten kapel was gebouwd, is die door Filip, bisschop van Osnabrück in het derde jaar van de bouw, namelijk in het jaar van de menswording des Heren 1148 gewijd. Toen de priester er daarna nog drie jaar had doorgebracht, is hij, omdat hij gebukt ging onder een tekort aan middelen, na een deemoedig verzoek hier teruggekeerd en opnieuw opgenomen. Hij stelde die plek onder het gezag van dit klooster, waarbij hij het deed voorkomen dat er voldoende leeftocht was voor de bewoners, terwijl er toch altijd gebrek aan middelen is geweest. Deze hele gang van zaken was het convent dan ook niet aangenaam en werd ook niet geaccepteerd (bron: L. Augustus en J. T. J. Jamar, ed. Annales Rodenses. Kroniek van Kloosterrade. Tekst en vertaling. Publikaties Rijksarchief Limburg III; Rijksarchief in Limburg, Maastricht, 1995, pag. 192-193; op citaat Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 29, 38)