Johanna Adriana Ader-Appels

Johanna Adriana Ader-Appels (, 9 mei 1906 - Nieuw-Beerta, 31 juli 1994) was een Nederlandse evangeliste en verzetsstrijdster tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Ader-Appels was de echtgenote van Bastiaan Jan Ader, de Nederlands-hervormde predikant in het dorpje Drieborg in Nieuw-Beerta. Zij zaten sinds het begin van de oorlog samen in het verzet. Tijdens de oorlog werd hun pastorie een waar centrum voor hulp aan Joden, onderduikers en piloten. Ader-Appels en haar man namen zelf veel Joodse onderduikers in huis en verzorgden het onderduiken van vele anderen en regelden de distributie van bonkaarten.

Haar man werd in 1944 opgepakt en gefusilleerd, maar zij zette het verzetswerk voort. Na de oorlog werd ze evangelist in de omgeving van Nieuw-Beerta en schreef ze Een Groninger pastorie in de storm (1947), een boek over haar belevenissen tijdens de oorlog, dat ook in het Duits en het Fins werd vertaald. In Drieborg werd in 1950 een oecumenisch gemeenschapshuis gesticht met gelden van het door haar gestarte Ds. Aderfonds. Dit fonds en het centrum waren deels bedoeld om gesprekken tussen Nederlanders en Duitsers mogelijk te maken na de verschrikkingen van de bezettingsjaren. Het fonds kreeg inkomsten via het boek dat ze had geschreven.

Ader-Appels werd onderscheiden met het Verzetsherdenkingskruis en was Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ook kreeg ze in 1967 de onderscheiding voor Rechtvaardige onder de Volkeren van het Israëlische herdenkingscentrum Yad Vashem. Ze overleed op 87-jarige leeftijd en werd begraven op de begraafplaats achter hun kerk in Nieuw-Beerta. Een van haar kinderen was de kunstenaar Bas Jan Ader (1942-1975).

Vermeldingen

• ds Aderstichting
• traces of war - Verzetsherdenkingskruis
• Register van Dragers Verzetsherdenkingskruis - pagina 66
• Systeemkaarten van verzetsbetrokkenen (OVCG)
• Yad Vashem - Righteous database