Sietje Tammens

Sietje Gravendaal-Tammens (Kloosterburen, 29 juli 1914 – Winsum, 27 september 2014)[1] was een voormalig Nederlands verzetsstrijdster.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was Tammens nog actief als privédocente voor een professorengezin in Groningen. Vanaf 1941 werd ze steeds actiever in het verzet en ging ze uit veiligheidsoverwegingen werken op een BLO-school elders in de stad. Aanvankelijk beperkte haar verzetswerk zich tot het onderbrengen van Joodse kinderen bij boerengezinnen, maar vanaf zomer 1942 kreeg ze de leiding over een verzetsgroep in Groningen. Ze verzorgde de distributie van bonkaarten en wapens. Op initiatief van de verzetsgroep van Tammens zijn de NSB-politiechefs Anne Jannes Elsinga en Jannes Luitje Keijer geliquideerd. Onder meer de liquidatie van Keijer leidde tot de Aktion Silbertanne, waarbij zes mannen werden vermoord en 148 andere mannen werden opgepakt van wie er 22 de oorlog niet overleefden.

Zelf kwam Tammens in gevaar toen een collaborerende collega haar betrokkenheid bij het Verzet vermoedde. Deze werd door twee medewerkers van Tammens knokploeg neergeschoten, maar hij overleefde de aanslag. Ze werd aangegeven, maar door een infiltrant op tijd van het verraad op de hoogte gebracht zodat ze kon onderduiken in Friesland. In de zomer van 1944 werd Tammens opgepakt en op transport naar Kamp Vught gezet, waar ze aanvankelijk niet wisten te maken te hebben met Tammens die nog steeds werd gezocht in Groningen. Toen dat later wel bekend werd, werd ze naar Groningen gebracht, waar ze werd ondervraagd door de SD-leider Robert Lehnhoff. Ze werd ter dood veroordeeld, maar omdat voor de executie van vrouwen toestemming nodig was uit Berlijn en er door Dolle Dinsdag verwarring ontstond over het einde van de oorlog, werd ze naar een krijgsgevangenenkamp op Borkum gestuurd. Hier bleef ze tot het einde van de oorlog. In mei 1945 keerde ze terug naar Groningen.

Na de oorlog vertrok Tammens gedesillusioneerd naar Curaçao om op een school in het speciaal onderwijs te werken. Daar leerde ze Cees Gravendaal kennen, met wie ze later trouwde. In 2000 publiceerde ze een boek over haar ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog onder de titel Een onverzettelijke Groningse vrouw.

Ze vertelde in haar latere jaren nog geregeld in de media over de oorlog en het verzetswerk, en overleed uiteindelijk twee maanden na haar 100e verjaardag.

bovenstaande tekst: Wikipedia afbeelding: Afvn.nl

zie verder:

• Mensenlinq - overlijdensbericht
• Trouw: Verzetsheldin die altijd een schooljuf bleef
• Andere Tijden: Gewapend verzet
• Pgwo.nl
• Eigenzinnigkoninkrijk.nl
• Register van Dragers Verzetsherdenkingskruis > pagina 116