Follow
De Reddingmaatschappij KNRM, opgericht in 1824, viert in 2024 haar 200 jarig bestaan. Onafgebroken staan sinds het begin moedige kustbewoners klaar om 24/7 in actie te komen om mens en dier in nood hulp te bieden. Het ongesubsidieerde werk bestaat volledig giften, schenkingen en donaties. Doet u ook mee? https://actie.knrm.nl/doneren
In navolging van het project -Nederlandse reddingboot schipper van de ZHMRS- starten we ook een project met de dappere helden van de Noord te benoemen en te eren. Van 1824 tot 1991 kende Nederland twee Reddingmaatschappijen, nl. de Noord voor de kustlijn van Scheveningen tot Eemshaven met het hoofdkantoor in Amsterdam en de Zuid voor de kust van Scheveningen tot Cadzand met het hoofdkantoor in Rotterdam. Vanwege deze verdeling waren beide geen concurrent maar deden zij hun werkzaamheden met dezelfde inzet en doelen. In 1991 fuseerden ze tot de huidige KNRM.
-De historie van de KNRM
-KNRM jaaroverzicht 2023
Terschelling is een van de oudste en meest spraakmakende reddingstation in Nederland met een rijke historie aan indrukwekkende reddingen en een lange lijst van grote redders.
Van 1895 tot 1939 was Simon Wiegman betrokken bij het reddingstation Terschelling. Hij was opstapper op de Brandaris I en II en verrichtte een groot aantal reddingen, oa. 7 met roeireddingboten en 24 met de mrb. Brandaris I en 25 met de Brandaris II. Op die manier redde hij 110 mensenlevens. Deze plichtsgetrouwe en moedige zeeman overleed in 1940 op 63 jarige leeftijd.
Op 3 januari 1880 sloeg in de Terschellinger gemeenschap het noodlot toe toen de roeireddingboot in de branding omsloeg en naast schipper Lieuwe Cornelis Spits nog 4 andere redders het leven lieten: Cornelis Wortel, Johan Ome, Gerrit Bakker en IJsbrand de Beer
Vijfitg jaar lang was "Aike van Peit" oftewel Arien Pieters Smit betrokken bij het reddingstation Oosterend waarvan 35 jaar als schipper.
Klaas van Urk was vanaf 1911 matroos op de Brandaris I en werd later schipper op de Brandaris II. Hij was betrokken bij in totaal 113 diensten en 289 geredden. In 1930 ging hij uit dienst.
Jan Willemsz Cupido voer jaren als schipper op de beroemde reddingboot Brandaris De eerste zware reddingtocht op 23 oktober 1921 met de reddingboot Brandaris, onder de opvolger van Cupido, met als schipper Steven Wiegman liep dramatisch af. De Brandaris keerde nooit terug op Terschelling en vier moedige redders verloren hun leven. De oorzaak, hoe, waarom of waar de Brandaris verging blijven tot op heden onbekend. Naast Wiegman kwamen ook om: Ferdinand Kies, Albert Tot en Rienk Dijkstra.
In 1953 wordt Jannes Toxopeus benoemd tot schipper op de Brandaris II. Jannes is zoon van de beroemde Mees Toxopeus en heeft onder het toeziend oog van zijn vader op de Insulinde het reddersvak geleerd.
Van 1930 tot 1950 was Douwe Tot schipper te Terschelling. Hij was in 1923 in dienst gekomen. Douwe werd opgevolgd door zijn zoon Klaas Douwesz Tot die echter bij een noodlottig ongeval tijdens een zeiltochtje overboord sloeg en verdronk.
Douwe Hendrik Doeksen ontving als lid van de plaatselijke commissie van Terschelling in 1929 de zilveren 'de Ruytermedaille'
Schiermonnikoog is een van de kleinere Waddeneilanden maar kent een rijke historie van redders. Een van hen was Wopke Fenenga Fenenga werd in 1940 als schipper van de roeireddingboot opgevolgd door Jan IJjes Teerdstra. In 1942 werd deze vervangen door de motorsrandreddingbot Johan de Witt. In 1957 droeg Teerdstra het commando over aan zijn zoon Private
Rink Dubblinga
Ameland - dit waddeneiland kent een rijke geschiedenis van dappere zeelieden en redders.
Een van de mannen van het eerste uur op Hollum was Hendrik Dirks de Boer
Jacob Eeuwes de Vries was ook een van hen. Hij was jaren actief als roeier op de reddingboot van Hollum en werd mede bekend omdat hij voor die tijd de hoge leeftijd van 100 jaar haalde. Zijn plek op de reddingboot werd ingenomen door zijn zoon Eeuwe / Ieuwe Jacobs de Vries die na zijn actief jaren als roeier aansluitend ook nog deel uitmaakte van de plaatselijke commissie. Eeuwe wordt als schipper opgevolgd door Harmen Visser de schoonvader van zijn zoon Cornelis.
Botte Ney was schipper op de strandreddingboot Abraham Fock van 1958-1962
Sijtse de Jong was van 1930-1970 actief op de Amelander reddingboot, eerst als roeier en later als schipper. Hij redde 61 mensenlevens.
Jan Eeuwes Visser op 25 augustus 1861 omgekomen bij de reddingsactie tijdens de stranding van de Noorse bark "Dieppe Packet" van kapitein Lars M. Mörk, geladen met hout op weg van Christiana naar Dieppe. Behalve Jan E. Visser kwamen ook P.T. Visser, B.P. Moris, S.D. van der Laag en A.H. Visser om het leven toen de reddingboot dwarszee kwam te liggen en omsloeg.
Jacob 'Jaap' Folkerts Visser
Hidde Dirks de Groot
Vlieland -
Frans Horjus
Lauwersoog -
Siep Zeeman (1965-1971)
Private (1971-1977)
Tjibbe Snieder (1977-1996)
Texel -
Jan van Loo was langjarig, eerst in Egmond aan Zee en later op Texel, betrokken bij het werk van de Reddingmaatschappij en werd ook diverse malen onderscheiden met een medaille.
Den Helder - mede door de beschrijvingen en vele reddingen van Dorus Rijkers en zijn collega redders neemt Den Helder een bijzondere plaats in in de geschiedenis van de Reddingmaatschappij. Een van die dappere helden is Adrianus Ijsbrand Kuijper.
Coenraad Bot was de 1e van wat later zou blijken een roemrucht reddersgeslacht. Hij verrichtte zijn eerste redding op 12 febrauri 1876 waar hij samen met Dorus Rijkers jaren actief was op de roeireddingboten van Den Helder.
Coenraad Bot kwam in 1900, net als zijn vader, als roeier aan boord van de houten reddingvlet waarover Dorus Rijkers het bevel voerde. In 1918 volgde hij Rijkers op als schipper en in 1923 werd hem de motorreddingboot Dorus Rijkers toevertrouwd. Coen Bot redde in totaal 654 schipbreukelingen en is daarvoor 141 maal uitgevaren.
Hij werd opgevolgd door zijn zoon Pieter Wilhelmus Bot die ook een groot redder werd. Ook Piet werd weer opgevolgd door zijn zoon.
In 2022 overleed Coen Bot die als 4e generatie deel uitmaakte van het roemruchte reddersgeslacht Bot. niet eerder in de geschiedenis van de Reddingmaatschappij waren 4 generaties onafgebroken actief op de reddingboot.
maar natuurlijk de aller bekendste mensenredder uit den Helder en Nederland is Theodorus Rijkers. Over hem werd ook al tijdens zijn leven veel geschreven en bovendien werd hij meermaals onderscheiden. Maar zoals Dorus zelf ook vaak vertelde: van een medaille kun je niet leven. in een tijd waarin sociale voorzieningen nog niet aan de orde waren leefden deze dappere en gedecoreerde redders toch vaak in armoede. mede door de aandacht die Dorus kreeg veranderde hun positie en nam de aandacht van de samenleving toe.
Callantsoog -
Op dit reddingstation was A Vriesman langjarig (1927-1989) in allerlei functie betrokken bij de reddingmaatschappij.
Jacob Bakker was roeier op de reddingboot van Callantsoog maar rond 1882 was hij niet meer zo op goede voet met schipper Vos. Toen in februari bij Callantsoog de ss Strathmore strandde en zijn broer
Pieter Bakker en zijn zwager Gerrit Doorn en nog 4 andere redders verdronken in een poging de schipbreukelingen te redden, besloot Jacob met zijn eigen vlet de zee op te gaan. Zo redde ook hij nog een deel van de bemanning van de Strathmore.
Oostmahorn - voor de afsluiting en het ontstaan van het Lauwersmeer was Oostmahorn rechtstreeks met de Waddenzee en thuishaven van onder andere de legendarische reddingboot Insulinde en de familie Toxopeus. In de voor-oorlogse jaren was Klaas Reinigert jarenlang bemanningslid en schipper.
Klaas Toxopeus van 1926-1964 stuurman en later schipper in Oostmahorn. Schreef 3 boeken over zijn reddingswerk. Broer Mees Toxopeus was eveneens bekend en gevierd mensenredder.
Egmond aan Zee -
Van 1904 tot 1922 was Philippus Jansz Stam schipper op de reddingboot van Egmond. In Egmond was hij bekend als 'Kalleffie'
de reddingmaatschappij vond in Jan van der Plas jarenlang een moedig, bekwaam en enthousiast schipper. Sinds 1915 behoorde hij tot de bemanning en in 1923 werd hij schipper van de msrb. "President Steyn".
Na het overlijden van Jan van der Plas werd Willem ten Bruggencate schipper op de reddingboot. Ten Bruggencate bleef dit tot 1952.
Jacob Ariesz Glas
Albert Stam
Wijk aan Zee -
Willem Grapendaal
IJmuiden -
Petrus Johannes Antonie Kramer
Gerrit van der Wiele
Pieter de Wijn
Niek Oldenburg
Zandvoort - Jan Molenaar was schipper op de roeireddingboot van Zandvoort. Hij en roeier Engel Schuiten kwam om het leven toen tijdens een oefening de reddingboot in de branding omsloeg.
Jacob Koper was ruim 42 jaar bemanningslid in Zandvoort waarvan 22 jaar als schipper.
Ook langdurig verbonden aan het reddingstation was Korstiaan Cornelis van der Mije
Leendert Kerkman
Jan van der Ploeg was schipper op de strandreddingboot Dr.Ir. S.L. Louwes in de periode van 1 november 1972 tot 1 november 1992
Noordwijk -
Johannes Petrus van Kan
Cornelis den Hollander
Katwijk -
Leendert Slootweg van Duijn
Willem van der Plas
Scheveningen - C.J. Klaasen
Martinus Johannes Bruin was schipper op de reddingboot Rutgers van Rozenburg toen deze in een vliegend storm de 9 koppige bemanning wist te redden van de SCH102. voor deze redding werd Tinus met de grote gouden reddingsmedaille van de NZHRM onderscheiden. Deze redding werd bovendien iconisch omdat hij in z'n geheel door een fotograaf vanaf de wal was vastgelegd.
Hindeloopen - Doede Kooij was schipper van het reddingstation Hindeloopen. Hij ging 18 juni 1941 met pensioen en overleed enkele weken later.
Wiebe Meines werd in 1947 opstapper en op 1 januari 1959 schipper op de reddingboot Arthur. Hij verrichtte 40 reddingsacties en hielp daarbij 79 opvarenden. Wiebe werd opgevolgd door zijn zoon Auke Meines
Gaast - in de periode 1912-1941 was in het Friese dorp Gaast ook een reddingboot gestationeerd. Het was de roeivlet no. 6 en schipper was Gatze Baukes van Kalsbeek
Lemmer - gekroond schipper van de Hilda uit Lemmer was Jelle Kolk. Hij verrichtte 96 reddingen en hielp daarbij 173 mensen. Ook Jelle Kolk's zoon Jan Kolk was korte tijd actief op de reddingboot Hilda maar overleed helaas op zeer jonge leeftijd (19j) tijdens zijn diensttijd bij de Kon.Marine in Den Helder.