Ród Beśko rozpoczął swoją historię na polskiej ziemi. Jego najstarsi przodkowie pochodzą z terytorium obecnego podkarpackiego województwa - ziemi Beśko; skąd przenieśli się na sąsiednie regiony i kraje. Większość potomków tego rodu żyje na terytorium Polski, Białorusi, Galicji, Czech, Litwy i Rosji. Etymologia rodu związana jest z miejscem, gdzie mieszkali przodkowie Beśko. W tym regionie bytowały bociany. Słowo Beśko pochodzi od prasłowiańskiego słowa «Busieł», które w tłumaczeniu oznacza bocian. Miejscowi ludzie żyli z plemionami Rusinów, które posługiwały się słowem «Buśko» lub «Bośko», nazywając w ten sposób miejscowe ptaki. Jednakże żyjący tam Polacy nazwali bociany słowem «Beśko» (Besko). Forma ta nie była znajoma Polakom z sąsiednich regionów, gdyż była ona dialektem. Słowo to zniknęło z czasem z lokalnego słownictwa Polaków, zostało zamienione ogólnym «bocian».
We współczesnym świecie nikt więcej nie nazywa bocianów słowem «Beśko». Jednakże w zachodniej Ukrainie, a dokładnie w Galicji, wielu ludzi we wsiach i miastach używa formy «Buzko» lub «Buśko», co w tłumaczeniu oznacza «bocian».