Arnoud II van Rode

In 1106/1107, ten tijde van Bisschop Otbert van Luik, trad de edelvrouwe Guda, weduwe van Tiebald van Voeren, Heer van Valkenburg, toe tot de Sint Jacobsabdij in Luik. Bij deze gelegenheid deed zij een schenking. Arnold I van Rode en zijn twee zonen Arnold en Gijsbert waren bij deze schenking als getuige aanwezig.
In twee oorkonden van de Bisschop van Utrecht uit 1121 en 1122 treden Arnold en Gijsbert van Rode op als getuigen. In 1123 treden Arnold en Rutger van Rode op als getuige voor de Bisschop van Utrecht
Arnoud-Jan Bijsterveld geeft aan dat vanuit de Annales Egmundensis niet duidelijk valt of te maken of Arnold I danwel Arnold II de echtgenoot was van Aleid van Cuijk en de vader van Heilwig van Rode. Hij geeft aan dat het chronologisch gezien meer voor de hand ligt dat de Annales Egmundensis refereren aan Arnold II van Rode, aangezien Aleid van Cuijk aanmerkelijk jonger moet zijn geweest dan Arnold I van Rode en ongeveer dezelfde leeftijd moet hebben gehad als Arnold II van Rode en dus een huwelijk met Arnold II van Rode meer voor de hand ligt.
(literatuur: Hans Vogels. Mierlo, zijn oudste heren en hun familie (c. 1100-1335). een genealogische en historische reconstructie. Heemkunde kring Myerle, Mierlo, 1999, pag. 63, 71 en 76; Hans Vogels, "Het graafschap Rode, de priorij van Hooidonk en de Van Herlaars. Onderbelichte aspecten uit het 12e- tot 14e-eeuwse Nuenen (deel 2)", De Drijehornickels, deel 1, oktober 2002, pag. 65-70; deel 4, november 2003, pag. 74-75; prof. dr. Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof. dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 20-23, 28, 31)

1121 (na 2 maart): Bisschop Godebold schenkt de kerk van Warnsveld met de kapel te Vorden aan het kapittel van Sint Pieter te Utrecht. Als getuigen treden op onder andere graaf Theodericus van Holland, graaf Wilhelmus en zijn zoon Theodericus, Godefridus de Malsen en zijn broer Hieronimus, Arnoldus de Rodhe en zijn broer Gisilbertus (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 298, pag. 274)

tussen 1 en 8 mei 1122: Keizer Hendrik V bevestigt het Sint Servaas en Onze Lieve Vrouwekapittel te Maastricht in haar recht van dwangmolen. Als getuigen treden op onder andere graaf Gerardus van Gelre, graaf Arnulphus van Loon. graaf Giselbertus van Duras, Wigerus voogd van Sint Lambertus, Arnulphus en zijn broer Giselbertus de Rode (bron: Mr. L.A.J.W. Baron Sloet. Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutphen, tot op den slag van Woeringen, 5 juni 1288. Eerste gedeelte. Tot den dood van Graaf Gerard 22 October 1229, Martinus Nijhoff, 's-Gravenhage, 1872, nr. 238, pag. 233-234)

2 juni 1122: Keizer Hendrik bevestigt de voorrechten, door bisschop Godebold aan de burgers en inwoners van Utrecht en Muiden gegeven. Als getuigen treden op onder andere graaf Fridericus van Arnsberg, Arnoldus graaf van Kleef, Arnoldus de Rod en zijn broer Rucherus (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 308, pag. 282-283)

2 juni 1122: Keizer Hendrik bevestigt, ten gevolge van de klachten van enige voormame burgers van Utrecht over het heffen van de tol aldaar, het door bisschop Godebold verleende privilege en stelt de tolrechten vast, die door vreemden te Utrecht van verschillende waren voldaan moeten worden; zij, die in Utrecht handel komen drijven, zowel als hun goederen, zullen staan onder het rechtsgebied van de stedelijke schepenen. Als getuigen treden op onder andere graaf Fridericus van Arnsberg, Arnoldus graaf van Kleef, Arnoldus de Rod en zijn broer Rucherus (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 309, pag. 283-285; vervalsing)

tussen september 1122 en 23 mei 1125: Keizer Hendrik bevestigt de gift van het graafschap van Friesland (Oostergo en Westergo) door zijn vader aan de Utrechtse kerk gedaan. Als getuigen tekenen onder andere Theodricus bisschop van Münster, bisschop van Vercelli, graaf Gerardus en zijn zoon Gerardus, Godefridus de Malsne en zijn broer Heremannus, Stephanus de Oie, Heremannus Piscis en Arnoldus de Rothe (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, inclusief register, nr. 310, pag. 285)

2 augustus 1123: Keizer Hendrik ontslaat de bewoners van Deventer van het betalen voor doop en begrafenis en van het betalen van huisgeld aan het kapittel van Utrecht, waaraan hij ter vergoeding de kerk van Raalte schenkt. Als getuigen treden op onder andere graaf Gerardus van Gelra, graaf Arnulfus van Kleef, Arnulfus de Rotha, Stephanus de Oyensis.
Erkend door kanselier Philips uit naam van aartskanselier Adelbertus Mogontini
(bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 312, pag. 286)

1125: Keizer Hendrik V bevestigt de schenking van twee "alleux" aan de abdij van Sint Jacobus te Luik door een adellijke dame genaamd Guda. Deze akte geeft de getuigen die aanwezig waren bij de schenking, waaronder Theodericus broer van graaf Arnulphus, Cuno de Boers en Gerardus de Horpala. Als getuigen van de bevestiging door de keizer tekenen onder andere Adelberus bisschop van Luik, Godeboldus bisschop van Utrecht, Henricus bisschop van Verdun, Andreas proost van Sint Lambertus, Philippus proost van Utrecht, Alexander en Steppo aartsdiakens, Reinzo, Arnulphus, Reinbaldus en Wido, kanunikken, markgraaf Tietbaldus, Godefridus, graaf van Namen, Berengerus, graaf van Sulzbach, Arnulphus, graaf van Loon, Gerardus, graaf van Wassenberg, graaf Wilhelmus, graaf Lambertus, Gerardus broer van Goswinus, Wigerus voogd van Sint Lambertus, Arnulphus de Rode, Wenricus van Calvo-Monte, Otto zoon van Gilebertus de Duraco, Arnulphus de Erseloh, Lambertus broer van Henricus uit de keizerlijke familie, Heinricus Houveth, Folmarus, Ricardus en Ludovicus (bron: Simon Pierre Ernst, Histoire du Limbourg. Suivie de celle des comtés de Daelhem et de Fauquemont, des annales de l'abbaye de Rolduc, P.J. Collardin, Liège, 1837, nr. XXXVII, pag. 124-125; online beschikbaar via archive.org)

31 maart 1125: Keizer Hendrik V bevestigt de schenking gemaakt aan de abdij van Sint Jacobus te Luik door Tiebaldus de Foron en door zijn echtgenote Guda, van zekere goederen te Blistin en Ailleurs. Deze akte geeft de getuigen van de schenking door Tiebaldus de Foron en Guda, graaf Cuno, Wilelmus voogd van Luik, Renerus voogd van Sint Lambertus, Gillebertus de Granes, Wolbertus de Woldeymont, Godefridus de Sineys, Bovo de Wahart, zijn zoon Engus, Bovo de Braz, Walterus de Bullione, Balduinus zoon van Ebulonis de Forselis en Gilebertus de Hareet, en de getuigen van de bevestiging van die schenking door Guda, waaronder Willelmus voogd van Luik, Wilelmus de Herencenes, Wilelmus de Daveles, Arnulphus de Lentres, Cuno de Herdines, Arnulphus de Roden en zijn twee zonen Arnulphus et Gilebertus en Franco de Castren. Getuigen van de bevestiging door keizer Hendrik V zijn onder meer Adelberus bisschop van Luik, Godeboldus bisschop van Utrecht, Henricus bisschop van Verdun, Andreas proost van Sint Lambertus, Philippus proost van Utrecht, Alexander en Steppo aartsdiakens, Reinzo, Arnulphus, Reinbaldus en Wido, kanunikken, markgraaf Tiebaldus, Berengerus graaf van Sulzbach, Arnulphus graaf van Loon, Gerardus graaf van Wassenberg, graaf Willelmus, graaf Lambertus, Wigerus voogd van Sint Lambertus, Arnulphus de Rode, Werricus van Calvo-Monte, Otto zoon van Gilebertus de Duraco, Arnulphus de Erseloch, Lambertus broer van Wenricus uit de keizerlijke familie, Heinricus Louvech, Folmarus, Ricardus en Ludovicus (bron: Simon Pierre Ernst, Histoire du Limbourg. Suivie de celle des comtés de Daelhem et de Fauquemont, des annales de l'abbaye de Rolduc, P.J. Collardin, Liège, 1837, nr. XXXVIII, pag. 125-127; online beschikbaar via archive.org)

1129 (voor 13 september): Bisschop Andreas oorkondt, dat de edelvrouwe Alveradis, met toestemming en op verzoek van haar zonen Godfried en Herman en van de medeeigenaren en tiendheffers (Luthardus, prepositus van Sint Maria in Utrecht, Rodolphus de Spike, Helye de Inspihe, Hisboldus de Bisde, Hermannus Calf en Heilewiga), op aandrang van Walter, abt van het Sint Maartensklooster in Laon, op de Herigersweerd het klooster Mariënweerd gesticht en met goederen te Renoyersbosch, Paveien, Rietveld, Tricht, Spijk, Enspijk en Beesd begiftigd heeft, en bevestigt de stichting en de giften. Als getuigen tekenen onder andere graaf Florentius van Holland, Gozwinus de Falkenberga, graaf Tiederici van Utrecht, Tiedericus, Winegerus, Rutcherus de Merethem, Godefridus de Riene en Richwinus de Maltberga (bron: Dr. Mr. S. Muller Fz. en Dr. A.C. Bouman. Oorkondenboek van het Sticht Utrecht tot 1301. Deel I. A. Oosthoek, Utrecht, 1920, nr. 327, pag. 300-301)

1129: Hertog Godfried I van Neder-Lotharingen, graaf van Brabant, vergezeld door zijn zonen Godfried en Hendrik, bevestigt de goederen die de adbij Park bij Leuven bij zijn stichting heeft ontvangen van diverse personen, waaronder Arnulfus de Rode ("partem silue apud Lendam"). Getuigen die de oorkonde ondertekenen zijn onder andere Arnulfus de Grinbergis, Gerardus de Grinbergis, Lambertus de Crainhem, Willelmus de Dugelberg, Gosuinus de Euerla, dapifer Arnulfus en zijn broer Willelmus en Walterus Tyetdelmus uillicus (bron: A.J. Versteylen, "Cartae Parcenses". in Bijdragen tot de Geschiedenis, jaargang 14, 1923, nr. 2, pag. 230-232; online beschikbaar op Diplomata Belgica - betreft volgens een op 19 oktober 2019 door Hans Vogels aan mij verstuurde mail een Arnold van Pietersrode uit een Brabantse ministerialenfamilie - Willem Nabuurs, 19 oktober 2019)

"Godfried en Herman [van Cuijk], edele en fameuze mannen, hadden een nichtje, een dochter van hun zuster Aleida en Arnold van Rode (Arnoldus de R|then], Heilwiva geheten. Nadat haar vader was gedood en haar moeder gestorven, had haar oom Herman haar in zijn gezin opgenomen, met het voorstel dat hij haar steden en haar uitgestrekte bezittingen (urbes eius et possessiones latissimas) zou besturen totdat hij haar kon overgeven aan een passende man (bron: Annales Egmundensis, vertaling van Marijke Gumbert-Hepp en J.P. Gumbert. Annalen van Egmond. De Annales Egmundensis tezamen met de Annales Xantenses en het Egmondse Leven van Thomas Becket. Het Chronicon Egmondanum. Verloren, Hilversum, 2007, pag. 178-183; op citaat Arnoud-Jan Bijsterveld. "Het geslacht Van Rode in de twaalfde eeuw". In prof dr. Arnoud-Jan Bijsterveld en dr. Véronique Roelvink, red. Rondom Sint-OedenRode. Macht, religie en cultuur in de Meierij. Uitgeverij Pictures Publishers, Woudrichem, 2016, pag. 21-23)